Солтай. Әкпе, менің де жүрегім үндес сіздікімен.
Ақбөпе. Онда сенің жүрегіңе ұялады бұл ән.
Солтай. Иә, ұялады, айнытпай жеткізем Сауытбек ағаға.
Ақбөпе. Сөйт. Осы әннен басқа түгім жоқ менің. Сауытбекті қуантатын, жоқ, қайғыға батыратын болар.
Күнімбала. Түңілме, қызым! Қырық жыл қырғын болса да бір Алладан күдер үзбе.
Ақбөпе. Апа, қызықсыз, Құдайды біресе даттайсыз, біресе мақтайсыз.
Күнімбала. Шарасыз адамның көрген күні осы, Бөпем!
Солтай (Ақбөпенің әнін іштей айтып тұрып). Әкпе, мен әніңізді өзіңізден бір кем айтпаймын.
Ақбөпе (езу тартып). Дұрыс. Солтай – сен әншісің, бірақ бұл әнді өзім құсап ешкім айта алмайды. Бұл - ән емес, менің мұңым, қайғым, арманым.
Солтай. Бұл әнді менен үйреніп Сауытбек аға айтатын болады.
