Л А Р-Л ЕК болған. Ол б.э.д.
Ill-И ғғ. жа-
салған. Кейіннен Қы тайда
фонетика саласы дамиды. Қытай
жазуының ең кіші бірлігі-буын
болғандықтан жеке дыбысты
жазу, қолдану м үм кін емес.
Сондықтан, қытай фонетикасын-
да ө зге ш е л ікте р бар: онда
дыбысты бейнелеу орнына,
буындарды жүйеге келтіру кезде-
седі. Қытайлықтар буынды екіге
бөледі: инициаль (шэн, бастапқы
дауыссыз) жэне финаль (юнь,
буынның соңғы бөлігі). Буынның
үшінші бөлігі тон болады. XVII-
XVIII ғғ. тарихи фонетика үлкен
жетістіктерге жетеді. Гу Яньу
және Дуань Юйцая еңбектері
шығады, олар көне қытай тілінің
фонетикалық жүйесін зерттеу мен
айналысқан.
