Шағын хикаяттар, әңгімелер, ертегілер, мысалдар

Екі топтың балаларында да үн жоқ.
-
Апай, бұлар
бәрімізге жамандық жасап отыр.
Сабыр күйіп кетті. Бұлар бүкіл топтың намысын қорғап
отырса, Күләштің мынасы несі?
-
- 
Бұлардікі жамандық емес, қастандық. 
Мақсат шоршып түсті:
- 
Қастандық! Мүмкін, одан да сорақы бірдеңе шығар? 
Серік пен Еркіннің көздері жыпылықтай бастады. 
Біз ешкімге жамандық ойлаған жоқпыз.
- 
Бар болғаны аттарын жыққанбыз. 
Сара апай енді өз шәкірттеріне шүйлікті:
- 
Күләш
дұрыс айтады. Сендер ештеңе түсіндіңдер ме өзі
? 
Анар апай Сабыр мен Мақсатқа бұрылды:
- 
Сендер ше? Бір нәрсе ұқтыңдар ма, жоқ па?
Әбден
намыс буып алған төртеуі ондай терең сөзді
ұғарлық
халде емес еді.
- 
Анар Баетқызы, осыны түсінуді өздеріңе қалдырсақ кайтеді? Ойлансын, —
деді Сара апай.
-
- 
Сөйтсек, сөйтейік, Сара Жомартқызы. Ал қазір Сабыр мен Мақсаттың бүлдіргендерін 
бәріміз жабылып ретке келтірейік, —
деді Анар апай.
- 
Сөйтеміз бе, мейлі, ендеше.
Екі апайдың
келісімге келе кетуі Сабырға ұнаған жоқ:
- 
Неге? Олар шашқанда, біз өзіміз жинағанбыз. Жинасын өздері.
Мақсат оңай көнді:
-
Сабыр, жүр жинаймыз.
Сабырды енді кім тыңдасын, екі топтың балалары шәк
-
шәлекейі шыққан алаңқайды ретке 
келтіруге кірісіп кетті.
Сабыр шеттеп қала берген, сол сәт Күләш жүгіріп келіп, қолынан тартты:
- 
Жүр, Сабыр, жалғыз қалған жақсы емес.
- 
Бара бер, жинаңдар Серік пен Еркіннің алаңқайын!
- 
Алаңқай солардікі ме екен?
- 
Енді кімдікі?
- 
Бәріміздікі.
- 
Айтасың. Біздің өз алаңқайымыз бар.
- 
Біздің де, аналардың да алаңқайы —
балабақшанікі.
- 
Ал балабақша кімдікі?
- 
Біздікі.
-145- 

жүктеу/скачать 0,94 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: