ә
-ні
жіңішке, үшінші буындағы
а
-ны жуан етіп, анық оқып, сөз бойындағы
бейүндестікті «баттитып» көрсетеміз. Сондықтан сөз бірден жуандап кетпей,
алдыңғы дауыстының реңкін ала жүріп, бірте-бірте өзгеретінін әрқашан біліп
отыру керек. Мысалы,
кінәламау – кінәләмау, күмәнданғандықтан –
күмәндәңғандықтан, рәсуаланғанмен – рәсᵞуәләңғаммен
деген сияқты екінші
буында
ә
келетін сөздер үшінші буында да «таза»
ә
-мен айтылып, кейінгі
буындарда
а
-ға жуықтап, бірақ
ә
-нің реңкін сақтап, яғни
а
мен
ә
-нің
ортасында айтылып, сөз аяғында жуан дыбыстауға көшеді. Сонда бейүндес
жазылатын сөздерді жіңішкеден жуанға, бірте-бірте, буын жігін ажыратпай,
өткізіп айтатын болсақ, сөз табиғи қалпын сақтап, үндесімді шығатын
болады. Оны былай көрсетуге болады:
ә – à – а
Достарыңызбен бөлісу: |
