234
Кейде пенде бір нәрседе тым шектен шығып кетіп, ішінен «Неге бұлай жасадым
екен? Соған ешқандай себеп жоқ болды. Құдайақы, бұл істі екінші қайталамауға ант
берем» деп жіберген кемшілігіне өкінгенін білдіреді.
Әнәс ибн Мәлик былай деп айтады: «Бір күні әзірет Омар үйден шығысымен, мен де
оның артынан шықтым. Ол бір бақшаға кіріп кетті. Ортамызда дуал бар еді. Дуалдың
артынан оның «Уа, Хаттаб ұлы Омар, мүминдердің басшысы, не Алладан қорқасың,
не азапқа ұшырайсың», – деді».
«Өзін-өзі жазғырушы нәпсіге де серт»
568
деген мағынадағы аят туралы Хасан Басри
былай дейді: «Мүмин пенде сол сөзді неге айттым екен, сол тамақты неге жедім, сол
ішімдікті неге іштім екен!» деп әрдайым өзін кінәлап тұрады. Ал енді күнәһар кісі болса
өзін сынға алмай өмірін өткізеді».
568
«Қиямет» сүресі, 2.
Малик ибн Динар: «Сол кемшілікті жіберген сен емес пе едің?!» – деп өзін кінәлап,
содан соң Алланың Кітабының бұйрықтарына бас иіп, нәпсісін Алланың Кітабына сай
жөнге салған пендеге ұлы Жаратқан Өзі рақым қылсын! Нәпсіні кінәлау солай болады»,
– деген.
Маймун ибн Махран айтады: «Тақуа кісі өзін залым патша және сараң ортағынан да
қаттырақ есепке тартады».
Ибраһим Ат-Тайми: «Бір мәрте нәпсімді пейіште жүргендей көрдім. Пейіштегі
жемістерден жеп, дарияларынан ішіп, хор қыздармен ойнап жүріппін.
Тағы бір мәртесінде тозақта жүргендей болдым. Заққумнан жеп, ірің ішіп, шынжыр
кісендерді көтеріп жүріппін. Нәпсімнен «Ей, нәпсім, не қалайсың?» – деп сұрасам,
«Дүниеге қайтып, жақсы істерді жасағым келеді», – деді. «Олай болса, аман-есен
дүниеде жүрсің. Мүмкіншілік қолыңда тұрғанда жақсы істерді жаса», – дедім» деп еске
алады.
Малик ибн Динар: «Хажжаж бір құтбасында: «Басқаның сұрағына қалмай тұрып өзін
сұраққа алған пендеге Алла рақым қылсын, жасаған істерін ықтиятты жасаған кісіге
Алла рақым қылсын, өлшеп-тартқан нәрселеріне ықтиятты қараған пендеге Алла
рақым қылсын», – деді. Оның бұл қайталанған сөздері мені жылатты», – деп айтқан.
Ахнаф ибн Қайстың достарының бірі баяндайды: «Онымен бірге жүріп, түнгі
намаздарының көпшілігінде дұға қылғанына куә болдым. Сондай-ақ ол шырақтың
жанына келіп саусағын күйгенге шейін отқа тосып, содан соң өзіне-өзі: «Ей, Ахнаф!
Пәленше күні пәлендей күнәні, түгенше күні түгендей күнәні неге жасадың?» – деді».
Достарыңызбен бөлісу: