Галенпрепараттарының бір ерекшелігі-олардың құрамы мен фармакологиялық әсері бойынша әртүрлілігі. Сондықтан олар үшін бірыңғай жіктеу жоқ. Көп жағдайда мамандандырылған әдебиеттерде Гален препараттары тек екі үлкен топқа бөлінеді — сығындылар, ерітінділер және қоспалар. Алғашқы препараттар тобына, мысалы, секреция бездерінен алынған тұнбалар, қосылыстар, гликозидтер, дәрумендер, алкалоидтар жатады.
Олар келесі топтарға бөлінеді: Жүрек гликозидтері препараттары
Органопрепараттар Жануарлар эмбриондарының биомолекулаларынан, олардың тіндері мен мүшелерінен өндіріледі. Бұл ең көп таралған Гален препараттарын екі негізгі технология бойынша жасауға болады:
статикалық экстракция арқылы;
динамикалық экстракция арқылы.
Бірінші жағдайда шикізат мезгіл-мезгіл экстрагентпен құйылады. Содан кейін ол біраз уақыт қорғайды.
Процесс ретінде экстракция белгілі бір күрделілікпен сипатталады, өйткені ол еріту, десорбция, диализ, диффузия және басқа процестерді қамтиды. Қатты дененің сұйықтықта еруінен айырмашылығы, экстракция процесі жасуша мембранасының болуымен қиындайды, бұл еріткіштің жасушаға енуіне және экстрактивті заттардың сыртқа шығуына негізгі кедергі болып табылады.
Жалпы алғанда, экстракция процесіне әсер ететін көптеген факторлар бар:
- молекулалық масса, сондықтан алынатын заттардың молекулаларының мөлшері,
- жасуша протоплазмасының коллоидты бөлшектерінің заряды;
- экстрагирлеу процесінің температурасы;
- ұсақталған материалдың ірілігі;
- төсеу тығыздығы
- экстрагент тегі, оның тұтқырлығы және гидродинамикалық жағдайлары;
- процестің уақыт бойынша ұзақтығы;
- шикізатта ауаның болуы;
- тірі протоплазманың болуы және тағы басқалар.
Сондықтан ұйымдастырылған (жасушалық) шикізатты алу процесінің қатаң математикалық моделі әлі жоқ.
Экстракцияның күрделі процесі бірқатар процестердің (сулану, ісіну, еру, химиялық өзара әрекеттесу, адсорбция, десорбция, диффузия, диализ және т.б.) жиынтығы болып табылады.