Инклюзивті білім беруде мұғалім мен әр түрлі мамандардың қызметтік міндеттері

реттейтін үдерісті сапалы түрде басқару болып табылады.Бұл бағыттағы алғашқы қадам білім беру үдерісінің барлық қатысушыларын, ең алдымен, өзін өзгерістегі әлеуметтік жағдайға дайындау болуы керек. Педагогтар тыңдауға үйреніп, дәйекті, шыдамды болып, әр баланың оқу мәнеріне сыйластықпен қарау керек [7]. Сонымен қатар, оларға қажет:

• 
  балалар әр түрлі оқитынын, әр түрлі қарқынмен білім алатынын мойындау және осы ерекшеліктерді ескере отырып сабақты жоспарлау;
  
• 
  әрекеттерді бекітілген оқу жоспарына емес, жағдайға байланысты жоспарлау;
  

• 
  барлық балалар мектепке келу үшін және оқу үдерісін тиімді ету үшін ата-аналармен өзара әрекеттесу;
  
• 
  сыныптағы барлық балалардың және жеке әрқайсысының сұраныстарын икемділікпен, шығармащылықпен орындау;
  
• 
  әр сыныпта оқушылардың белгілі бір бөлігінің оқуында қиындықтары
  

болатындығын білу.

• 
  барлық балаларға ойнауға, оқуға және жауапкершілікті бөлуге көмектесу;
  
• 
  оқудағы қиындықтардың дәрежесі мен ауырлығын төмендетіп, қиындықтың ары қарай дамуына жол бермеу;
  

• 
  мінез-құлық проблемаларын шешу;
  

• 
  оқу жоспарында күнделікті өмірде қолданатын дағдыларды пайдалану;
  

• 
  оқуды қызықты түрде жасау;
  

• 
  өткен материалды мектептегі және үйдегі жағдайлармен байланыстыру;
  

• 
  балалардың қызығушылығын сақтау және оларға өздерінің жеке темптерімен сәйкес оқуға мүмкіндік жасау үшін оқыту жылдамдығы мен әдістерін түрлендіру;
  

• 
  сыныпта өзара қарым-қатынасты жақсарту;
  

• 
  мұғалімге өз дағдыларын жетілдіруге көмектесу.
  

Тағы бір ресейлік автор Панасенкова М.М. пікірінше, жақсы, түсінікті сөйлесу де оқыту мен білім беруде маңызды болып табылады. Оның ойынша, педагогтар:

• 
  қарапайым, түсінікті тілде сөйлеп, материалды логикалық, дәйекті түрде түсіндіруге;
  
• 
  вербалды емес тілдің тәсілдерін білу және дұрыс өңдеу, дене тілін түсіну, дауыстың ырғағын, бет әлпетінің өзгерісін айыруға, т.б.;
  
• 
  көбіне сөйлесуде бақылайтын емес, қолдайтын және мадақтайтын тәсілдерді қолдануға;
  

• 
  сөйлеу тілімен қолдана алмайтын, нашар еститін немесе ана тілі оқу тілінен басқа даму мүмкіндігі шектеулі балаларға көмектесу үшін сөйлесу әдістерін қолдануда иілгіштік танытуға;
  

• 
  балалардың шаршауын алдын алу үшін үнемі үзілістер жасап отыруға;
  

• 
  оқу материалының барынша аудиовизуалды қолжетімділігін қадағалауға тырысу керек [18].