айдын көлімді анамды жер гүл май бу
елді түн ай
сайран жерімді Сарыарқаны күн жел су сен
Осы үш топтан шыққан оқушылар ақынның өз ойларын ортаға салады.
Мағжан - өлеңдерінде барлық тақырыптарды қамтыған ақын.оның лирикалық кейіпкерлері елі,жері,ата-анасы,сүйген жары,тау-тасы,орман-даласы,қазақ азаматы,ұлты, т.б. болып кете береді.
Мағжан үшін бай-кедей деген ұғым жоқ.Оның жүрегінде тек ұлт қана бар.Ол ұлты – қазақ елі.Ақынның қай өлеңін алсаң да,ақынның өз бейнесі «менмұндалап» көрініп тұрады. «Көбелек» деген өлеңін мысалға алайық.
Отқа ұшар көбелек
Қарамай сорлы алды-артын.
Ойына кіріп шықпайды
Күйдірер деп от-жалын, - деген жолдардан ақынның анық сөзі,сол кезеңдегі өмір сүріп отырған қазақ елі көрінеді.
«жазғы жолда» өлеңінде ақын:
Төрт жағы дала,жер де көк,
Дала өлік,жоқ бір от ...
Жер де жатыр тұншығып ... деп көзіне жас келеді Ақынның айтып отырғаны белгілі – қазағы.Сардалада мәдениет сәулесінен аулақ,табиғаттың тілсіз апатына құрбан болған,тұншығып жатқан қазағы.
Достарыңызбен бөлісу: |
