Ж(щ, Көксұр Елеместің сол сүп-сүр қшіпы. Жүп-жүт еріндеріне күлкі ж үгірер түріж оқ, жымқырылып кетіпті Сүлыц. түрган Епемес бір уақы т т а т іпт і шайқалақтап кеткендей болды. Мөлиіп қызына қарады (Ә.Кекілбаев).
Батыс жагын қапталдай өскен цалың жал, кокжиекті көміп, кең ж азылган кереге т әрізденіп иіліп келіп екі көлге тіреле тоқтаган. «Қос іиалқар» қос босагага орнатқан күміс багана тэрізді е к і көл. Кешкі тымыцца тынып, жадырап жатцан су Щырын га н а ж а га с ы н а согы п дірілдейді. Ы шцынбайды, тітіркенбейді Ақырын соққан самал шалқир көлдің ақша бетін аймалап сүйгендей болады . Сүйген ж ерінде ирек із ңалады. Шапцар шімірігіп ышңынгандай болады (Ғ.МүсІрепов).
Тұрақты -қозғалы сты қ ремалық басымдылык танылатын
мэтіңцерде бір сапа, қасиет жойылады да, жаңа сапаға ауысып отырады
(••■
