тұтастыққа енген дербес сөйлемдер жай хабарлы сөйлемдердің
интонациялык моделімен айтылып, тиянақсыз жэне тиянақты
интонемаларға ие болады. Жеке сөйлемдердің арасындағьі паузалары
онша көлемді болмайды да абзацты көмкеретін, соңғы сөйлемнің
аяғыңдағы паузасы көлемді болады. Ол пауза іұгастықгьщ аяқгалғанын
білдіреді. К үрделі синтаксистік тұтасты қ компоненттерін
байланыстыратын ортақ семантикалык сөздер сабактас құрмаластағы
жалғаулықтар сияқты акценттеліп, молырақ ұзақтылықпен,
интенсивтілікпен жоғары деңгейде айтылады. Жалғаспалы түрі
көбінесе диалогте кездесіп, сөйлемдердің айтылу мақсатына қарай
интонациялық ерекшеліктерімен қатар, эрқайсысы бір синтагманы
кұрап, араларында ықшам бір деңгейдегі жалғаспалы паузалар болады
/13/.
«Өлең мәтінінің синтаксистік ерекшеліктері» атгы зертгеуінде
(2000ж.) А.Таусоғарова синтаксистік құрылымдардың мәтіндегі
колданылу сипатын жэне олардың аткаратын қызметін, ерекшелігін
сөз етеді. Ол: «Поэтикалық контекст тілдік белгілердің синтаксистік
қүрылымдағы өзара қатынасы, автор-субъектінің тілдік белгілерді
колданьш, контексті құру ерекшеліктері негізінде жасалады», - деп
ойтүйеді/14/.
Әр түрлі функционалдык стиль түрлеріне жататын мәтіндердің
күрделі фразалық тұтасым // абзац деңгейінде мүшеленуін зерттеген
Ж.Қайшығүлова (2001 ж.) күрделі фразалық түтасымды мэнділік, ал
абзацты оның визуалды формасы деп қарастырады.
Зерттеуші ақиқат-ойлау-тіл байланысын
Достарыңызбен бөлісу: