Махаббат қызық мол жылдар

Бір сен үшін суға батып, Отқа түсіп күюге, 

Әзір едім, аңдып жатып, Аяғыңнан сүюге!.. 

Ал,  мен,  қымбаттым,  «аңдып  жатып,  аяғымнан  сүймей-ақ»,  жігіттер 

саусағымнан  сүйіп  отырса  да,  разы  болар  едім,  –  деп  Зайкүл  көзін 

құйқылжытып, басын қиқаңдатты. 

Біз Никольск базарының қасына келіп, трамвайдан түстік. 

–  Меңтайдың  басы  қатты  жарылды  ма?  Зақым  келген  жоқ  па?  -  дедім  мен 

жатақханаға қарай бет ала беріп. 

– Алла-ай, немене, жаның ашып бара ма? Ол  бәрібір сенін қызың емес қой 

қазір. 

– Әңгіме онда емес қой, Зайкүл. Жолдастың жайын сұрап білуіме болмай ма 

менің? 

– Иә, жолдас деп жаның шығып бара жатқан шығар сенің. - Зайкүлдің мінезі 

қызық  болатын.  Алдында  қылжақтап  тұрса  да,  соңынан  түзу  жауабын  бере 

салатын.  Бұл  жолы  да  сөйтті.  -  Қазір  жарасы  жазылып  кетті.  Шашының 

арасында пышақтың қырындай ғана ақ дақ қалған. Бірақ, білінбейді онысы. 

Сүйегі аман. Ал, түсті ме жүрегің орнына? 

Зайкүл екеуміз жатақхана алдында қоштастық. 

– Ал, кешке паркке келесің бе, Ербол? 

–  Рақмет,  Зайкүл,  –  дедім  мен.  -  Қарсы  алғаныңа,  айтқан  әңгімелеріңе  – 

бәріне рақмет. 

Бірақ мен бүгін ешқайда тырп ете алмайтын шығармын. Қазір университетке 

баруым керек. Ертең – емтихан. 

347 

жүктеу/скачать 2,12 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: