119
сырлысы да осы бір атамыз еді. Руласым, жерлесім ноғайдан шықса да алаш деп кҿз жҧмып, ҿз Отаның сауатты
ел ретінде кҿргісі келді. Сол арманға бір қадамы жетсе, бір адымы жетпей жатты. Алайда сҿз қҧдіретінің
шыңына шыға біліп, талай жастың кҿзін ашты. Жас буынның ҽрбір арайлы таңын азаттықта ҽрі сауаттылығы
кең тҧлғалар санатынан кҿргісі келді. Орыс патша ҥкіметіне бір ғана нҽрсені дҽлелдегісі келді. Ғҧмар Қараш
ноғай қазақтың ішіндегі қоясы. Қазіргі таңда шҿбересі Надежда Карашева Ресей Федерациясы, Мҽскеу
қаласының тҧрғыны. Атасы жайлы кҿп еңбектерді кҿзінің ағы мен қарасындай сақтап отыр. Қояс руы тамыры
тереңге жайылғандықтан да оның қҧрамынан кҿптеген алып тҧлғалар тарих сахнасын жаңғыртып отырған.
Ғҧмар ноғай бола тҧра алаштың тегін халық еместігін, ҽдеби мҧрасының қайталанбас терең қазына екендігін
айрықша тҥсіндіргісі келді. Тіл мен дін, сана мен ой тақырыбында ғҧмырлық ізденісін мҧраға қалдырды.
Ҿмірдің суармалы толқыны біресе ақырын, біресе шапшан тиіп жатты. Мҧндағы сҿздің тҿркіні ілім жолының
беталысы еді. Бірде баяу артта қалып, енді бірде алға тартып, талайды таңдай қақтырған шақтары еді.
Жарық кҥн туар ма екен бізге дағы?
Жарық кҥн бізге дағы болар ма екен?
Ішінен ҿнер білген жандар шығып,
Басылған халықтың кҿңілі толар ма екен?
Оқытып жас баланы тегісінен,
Жемісін еткен азап орар ма екен?
Жетісіп, оқып шығып жас балалар
Қазақтың кҿзі ашылып оңар ма екен?
Ақын мҧрасын зерделей отырып байлық неден туатының, ақыл кімнен қонатының ҧқтым. Қҧмырсқа
қанша жҧмыскер болса да оның нҽпақасы бір қыстан артылмайтының, қарлығаш қанша жоғары ҧшса да жемтігі
жерде екенің, аспан қандай ашық болса да, бҧлтпен тарылып тҧратының, адам қанша кең болсада ҿлгенде тар
қуысты пана ететіндігі, тҧрған тастың да тҥсінің ҿзгеретіндігін ҧқтырғандай болды. Ақын адам бойындағы ең
жаман қасиеттер мен ең жаман шырақтарды жіпке тізіп ашық айта білді. Ҿмір ағысының толқыны қанша
ағынды болса да ҽрбір сҧрақтың ҧтымды жауабын таба білді. Сол тереңдікке баулай білген ақыл мен
ғылымның, сана мен ақылдың кҿрінісін болашақта кҿргісі келгені мына ҿлең жолы сҿзіме дҽлел бола алар еді.
Ҿлмей де тірі кім қалар?!
Жаманнан кҿйлек бҿз қалар,
Жақсыдан асыл сҿз қалар, -дей келе ҧлы Ғҧмардың сҿз қҧдіретін, дейінгі жас ҧғынып, кейінгі жасқа жолдаса
нҧр ҥстіне нҧр болар еді. Алаш кҿсемі, қоғам қайраткері, бірі білсе, бірі білмес ақын еңбегі ҿмірлік ҿлмес мҧра,
бітпес руханият, сарқылмас қҧндылық, таусылмас ризыққа балайық. Алаштың кҿзін ашып, надандықтан
уақытында қҧтқара білген бірден бір а
йтулы азамат. Аз ғҧмырдың басым кҿпшілігін ізденіспен, ағарту
жҧмыстарына арнап, халықтың діндары атанған Ғҧмардың ғҧмыры салихалы жолдарға тең. Жаратқан ҿзі
саналы ой берді, ҿшпейтін иман берді, сҿзді кесер тіл берді, рухшылдыққа ҥндейтін сезім берді. Алашқа біткен
дара тҧлға есімін тарих сахнасында кеңейте тҥсейік. Алаш айбыны, алаш қайраткері, алаш діндары атанған
ақын атамыз бҥгінгі кҥннің алып бейнесі, тау тҧлғасы. Осындай тҧлғаларымыздың есімдерін асқақтатып,
еңбектерін тереңдетіп, тарих қойнауымен теңестіре берейік. Замананың заманы тыныш, келешегі айқын,
тарихы терең, бояу қанық ел болайық...
Достарыңызбен бөлісу: