1-жүргізуші: Ақын шығармаларының үлкен бір саласы – оның поэмалары. Ең асылы, ең биігі «Аққулар ұйықтағанда». Бұл поэма 1973ж. «Жалын» жинағында жария-ланды. Ендігі кезекте поэмадан үзіндіге назар аударыңыздар.
(Көрініс «Аққулар ұйықтағанда») 2-жүргізуші: Иә, Мұқағали аға есімі мәңгілік аңызға айналды. Оның есімін жап-жарық сәулетті де, дәулетті жырлары паш етіп тұр.
Жырым көп менің әлі жазылмаған,
Кемін көп менің әлі қазылмаған.
Қалдырып болар-болмас қазынамды,
Неліктен бір күні мен жазым болам.
Өлең «Эпилог Аққу туралы» оқитын: Батырғалиева Шұғыла 1-жүргізуші: Қуалап тіршіліктің көбелегін,
Қап қойды қапелімде көп өлеңім ...
Жалғызым, жаным менің – жырым менің,
Қалдырып сені артыма неге өлемін?
« Поэзия» Қайыпқалиева Арайгүл , «Есіңе мені алғай сың» Мұхитова Әмина : 2-жүргізуші: Жазайын, жалықпайын, жасырмайын,
Қашан қалғып кеткенше басылмаймын.
Ая деп ажалға мен бас ұрмаймын,
Шоқ шайнап, оқ бүріккен Қасымдайын!
1-жүргізуші: Көкейкесті жырлар жаз жез киіктей,
Мақтау, даттау, жәдігөй сөзді күтпей.
Өлең керек, ұрпаққа, өзің мейлі,
Көлеңкеде қалсаң қал, көзге ілікпей.
2-жүргізуші: Ақын өлеңдерін толқи, тебірене оқи отырып, өмір шындығы, уақыт тынысы, жүрек ырғағы, сезім сырлары қабаттаса өрілген өлең жолдарындағы ақындық рухқа тағы да бас иеміз.
«Болашаққа арыз жазып кетейін» өлеңі,оқитын:Стамгазиева Гүлдана 1-жүргізуші: Иә, ол арамызда жоқ.
Ажал, ажал! Көкірегі толы мейірімді шырақ, жүрегі толы махаббат пен ырыс, арманы мен қиялына кезек мініп, өмірінің келесі кезеңіне қарай тартып бара жатқан ақынды тым ерте жолынан қайырғанда да сен едің! Ол қылшылдаған 45 жасында дүниеден өтті. Соны сезгендей ол жанұшыра:
Өмір сүрсем енді бір жиырма жыл,
Жиырма жыл;
Шынымен қиын ба бұл?
Қиын болса он жыл да жетіп жатыр,
Тек жүректен атылсын құйын-дауыл.
« Жүрек арызы» Тұрсынов Аятбек