Мәдениет терминінің шығу тарихы

Ежелгі славян мәдениеті
Ежелгі славяндардың мәдениеті — орыс мәдениетінің қайнар бұлағы болып 
саналады. Оның басты мәдени құндылықтары — қасиетті жырлар, мифология, 
аңыз-ертегілер. Ғалымдардың пікірінше, олардың көпшілігінің тектері 
Христиан дінін қабылдағаннан кейін құрып кеткен. Ежелгі славяндар пұтқа 
табынушылықты бастан кешірген, сондықтан да болар Ресей топырағында 
пұтқа табынушылық мәдениетінің дамуы жоғары болды.
Ежелгі славяндардың дүниетанымы табиғатты пір тұтумен тығыз байланысты 
болды. Олар әр орманды, бұлақты, құдықты, тіпті жекелеген ағаштарды да 
жанды нәрсе деп түсінген.Оларға жапырағы жайқалған ескі емендердің көрінісі 
ерекше әсер еткен. Ағыны қатты, асау өзендерді қасиетті деп санаған, 
сондықтан да болар ертегі аңыздарда өзендер кейіпкерлермен адам тілінде 
сөйлеседі. Ежелгі славяндықтар таулар мен орасан зор тастарды киелі деп 
санап, оларға құдайдай табынған. 

Перун — қатерлі найзағай құдайы, 
құдайдың ішіндегі ең құдіреттісі. 
Славяндар күнге табынғандықтан 
оған да неше түрлі ат қойған (Даждь 
бог, яғни рақымы күшті құдай) 
адамға тән қасиеттерді адам 
еместерге теліп, оларды адамның 
сана-сезіміне жақындату дүние 
жүзінің басқа да халықтарындағыдай 
славяндарға да тән қасиет болды. 
Тек славяндар ғана емес, басқа да 
көптеген халықтар құрмет тұтқан жер 
мен молшылықтың, дүниедегі барлық 
нәрсенің құдай — «тәңірананы» 
ежелгі славяндар Бережна (жер, 
тіршілік анасы, дүниеге әкелуші деген 
ұғымдарды білдіреді) деп атаған. 
Қолын көкке көтерген осы бір әйел 
бейнесі, шығыс христиандарда, оның 
ішінде ежелгі орыс өнерінде ерекше 
орын алады. 
Ежелгі славяндардың дүниетанымы мен 
әдет-ғүрыптары да жан-жақты болып 
келеді. Олар әрбір үй рухтың жебеуінде 
деп ойлаған. Рух мал-жанға қамқорлық 
жасап, ошақ басының отын сөндірмей, 
түн сайын пештің астынан шығып, өз 
сыбағасын жейді екен деген ұғым 
қалыптасқан
Егістікті жыртатын өгіз молшылықтың 
бейнесі деп танылса, ал Тур (жабайы 
бұқа) құдайдың құрметіне жастардың 
көктемгі мерекелері өткізіліп тұратын 
болған. Сонымен бірге ежелгі славяндар 
көсемдерін жерлегенде олардың 
әйелдерін қоса көметін скифтерден 
қабылдаған тағылық әдет-ғұрпын 
қолданғанын да атап өткен жөн сияқты