Науқастардың қауіпті мінез-құлықтық және суицидтік көріністерінің қауіптілігін бағалау. Дағдарыстық ара-қатынастар. Суицидтің алдын алу.
Қазіргі кездегі суицидтің себептер. Әр суицидтің шығу себебі бар. Бірақ көп жағдайлардағы себеп ондай адамдардың иманының болмауы мен өмірдің қиыншылықтарын дұрыс түсінбеулерінде болады. Бұлар басты себептері. Ал басқа себептердің барлығы осы басты себептерге тікелей тәуелді. Мысалы, сүйген қызымен ұрысып, немесе аралары ажыраған жігіттің өзін-өзі өлтіруіне санасы ояу адам баласы үшін ешқандай ақылға қонымды себеп жоқ. Ақымақтықпен өз өмірін қияды.
Суицидтің алдын алу үшін ата-аналар,мұғалімдер,психологтар мен әлеуметтік қызметкерлер, салауатты өмір салтын қалыптастырушы мамандар,бұқаралық ақпарат құралдары бірлесе жұмыс атқару керек.Яғни ең алдымен алдын алу жұмыстары жасалу қажет: жасөспірімдер мен жастар арасында осы тақырыпта дәрістер,әңгімелесулер ,сұхбаттасула,кеңес беру,сұрақ-жауап сияқты жұмыстардың көбірек жүргізілгені дұрыс.Суицидке баратын адамдар көбінесе ішкі жан күйзелісін басынан кешіреді немесе қатты стресс жағдайында болады,сонымен қатар психикалық ауырулармен,көңіл күй бұзылыстарымен,әсіресе депрессиямен зардап шегеді және болашақ өмір қызықтырмайтын болып келеді.
Суицидтің алдын алу суицид қаупі жоғары науқастарды анықтаудан және тиісті шараларды қабылдаудан тұрады. Өз-өзіне қол жұмсауға әрекеттенгеннен кейін ауруханаға жатқызылған пациенттер шығарылғаннан кейінгі алғашқы бірнеше күн немесе апта ішінде өз-өзіне қол жұмсау қаупінің ең жоғары тобына жататындығы және шығарылғаннан кейінгі алғашқы 6-12 айда қаупі жоғары болып қалатыны туралы консенсус бар. Осыдан кейін қауіп жоғарылайды немесе төмендейді, бірақ ешқашан өз-өзіне қол жұмсауға әрекет жасамаған адамдарға қарағанда әрқашан жоғары болып қалады.
Сондықтан, ауруханадан шығар алдында емделушіге, отбасы мүшесіне немесе жақын досына суицидтік өлім қаупі туралы кеңес беру керек және емделуші ауруханадан шыққанға дейін шығарылғаннан кейінгі бірінші аптада келесі бақылауға бару керек. Сонымен қатар, пациентке және оның отбасы мүшелеріне немесе достарына пациенттің дәрі-дәрмектерінің аты-жөні, дозалары және жиілігі айтылуы керек.
