Ойын әрекеті туралы ұлы педагогтардың ой-тұжырымдары:
А.С.Макаренко: «Бала өмірінде ойынның маңызы зор, ересек адам үшін еңбектің, жұмыстың, қызметтің қандай маңызы болса, нақ сондай маңызы бар. Бала ойында қандай болса, өскен соң жұмыста да көп жағынан сондай болады. Сондықтан келешек қайраткерді тәрбиелеу алдымен ойында басталады».
А.С.Макаренконың айтуынша, ойында баланың физикалық,психологиялық қасиеттерінің сапалары да өзгеріп отырады.
В.А.Сухомлинский: «Ойын дегеніміз-орасан зор жарық терезе. Осы терезе арқылы баланың рухани дүниесіне қоршаған дүние туралы түсініктердің, ұғымдардың ширек тасқыны келіп құйылады. Ойын дегеніміз – бұл ынталық пен құмарлықтың отын жағатын ұшқын».
«Ойын арқылы ғана дамыған бала алғаш мектеп есігін ашқанда білімді, қоғамдық тәжірибені тез меңгеріп, мінез-құлық, ерік-жігерін, қабілетін дамытып, дүниетанымын кеңейтіп, болашаққа қызығушылықпен қарайды».
Ш.А.Амонашвили: «Барлық қызметтердің ең қарқынды дамуы бала өмірінде 7-9жасқа дейін жүреді, сондықтан да осы жаста ойынның қажеттілігі ерекше күшті, ал ойын дамуды басқаратын іс-әрекет түріне айналады. Ойын арқылы баланың жеке тұлғалық қасиеттері, адамдарға, ақиқатқа деген қатынасы қалыптасады».
Ойын түрлерін немесе элементтерін тиімді пайдалану;
Ойынның психологиялық табиғатына мән беру.
Ойын түрлерін іріктеп алу.
Ойын әрекетінің қызықты болуын қамтамасыз ететін, баланың танымдық қызығушылығын, адамгершілік сапаларын дамытатын басты нәрсе: білім, әрекет, қарым-қатынас. Яғни, ойын арқылы бала білім алады, ізденеді, іс-әрекетке түседі, қоршаған ортамен, көпшілікпен қарым-қатынасы қалыптасады.
