Индустрияландырудың жетекші нысандарының бірі Түркістан-Сібір магистралі болды.Бұл теміржол құрылысы елімімздің тарихына еңбек ерлігінің үздік үлгісі ретінде енді.Түріксіб теміржолының салынуы нәтижесінде он мыңдай қазақ жұмысшылары теміржолшы,техник мамандықтарын игеріп шықты.Аталған Түріксіб жоспарланған 5 жылдың орнына 3 жылда салынып бітті,бұның бірден-бір себебі жұмысшылардың талмай еңбек етуінде болды. Сонымен қатар,бұл жылдары Қарағанды шахталары,Ембінің мұнай кәсіпшіліктері,Шымкент қорғасын зауыты,Кенді Алтай мен Ащысайдағы полиметалл кәсіпорындары салынды.Ембі Батыс Қазақстандағы ірі мұнай өнеркәсіп базасына айналды.Орал-Сібір-Қазақстан ұшбұрышы мырыш,мыс,қорғасын өндіруден КСРО-да жетекші орынды алды.
Аталған жылдары,Қазақстан шикізатты өңір ретінде белгіленіп,еліміздің табиғи байлықтары сырт елдерге тасылды.Мысалы мұнай Ембіде өндірілсе,сол мұнайды өңдеп шығаратын кәсіпорын Орскіде салынды.Білікті мамандарды көбінесе сырттан әкелді,соның салдарынан елімімзде жұмыссыздар саны артты. Қазақстан зауыттары мен фабрикалары дайын өнім шығармады. Машина жасайтын және металлургия кәсіпорындары болмады. Энергетика базасы,құрылыс материалдарын шығаратын өнеркәсіптердің бәрі дамымай артта қала берді.
E-(экономикалық)
Индустрияландырудың экономикалық жағымды жақтарына тоқталар болсақ.Елімізде жұмыспен қамту қарқынды деңгейде жүрді.Жұмысшы табы қалыптасты.1939 жылы халық шаруашылығында жұмыс істейтін жұмысшылардың үлесі 10,7% дан 33,8% ға өсті.
Бірақ,жұмысшы табы қалыптасқанымен зауыттарға керек инженерлермен қызметкерлер РКФСР мен Украинадан әкелінді.Жергілікті халық мамандығы жоқ жұмысшылар болып қала берді.
