дисбиотикалық өзгеріспен көрініс береді. Бұнда флораның дисбалансы уақытша болады,
және түрлік құрамды өзгеріске ұшырататын фактордың әсер етуі аяқталған соң
ол қайта
қалпына келеді. Егерде фактордың әсерт етуі тоқтаған соң микрофлораның құрамының
дисбалансы қайта қалпына келмесе, ал микробтық ценоздағы қалыптасқан өзгеріс паталогияға
әкеп соқса, онда бұндай жағдайды
дисбактериоз (дисбиоз) ретінде бағалау керек. Бұл мүмкін
ұзақ уақыт антибиотиктерді және дәрілік терапияны қолдану нәтижесінде организмнің
иммунитеті әлсірегеннен болуы мүмкін.
Дисбактериоз кезінде факультативті (транзитті) микрофлораға жататын қатаң-патогенді
микробтардың көбеюіне қолайлы жағдай туғызады. Бұл кезде
Pseudomonas, Proteus, Candida albicans туыстарына жататын шірітуші микроорганизмдердің саны ұлғаяды, антибиотикке
төзімді бактериялардың саны жылдам артады, микрофлораның витамин түзу және фермент
түзу функциясы бұзылады да организмнің иммунологиялық төзімділігі әлсірейді.
Дисбактериоздың көрініс беруі:
•
қалыпты ценоздың жеке түрлерінің популяцияларының саны жоғарылау және
басқалардың көбеюін басу түрінде;
•
қалыпты микрофлораның өкілдері арасында патогенді белгісі бар варианттардың
пайда болуы (мысалы, гемолитикалық қасиеті бар
E. сoli );
•
ценоздың жекелеген түрлерінің басқа жерлерде таралуы (мысалы, зәр шығару
жолында таралу нәтижесінде пиелонефрит ауруының дамуы);
Бактериялардың патогенезі (инфекцияның даму механизмі), негізінен, олардың уытты
заттар мен гидролитикалық ферменттерді синтездеу қабілетімен анықталады. Бактериялар
түзетін
