336
жасушаларын жҧмылдырып, тіндерді бҥліндіреді.
Аутоиммундық ҥрдістер иммундық кешендердің қатысуымен
де
дамиды.
Мәселен,
жҥйелі
қызыл
жегі
дертінде
аутоантигендер болып ДНК молекуласы, жасуша аралық
заттардың (әсіресе коллаген) нәруыздары т.с.с. денеде кең
тараған
молекулалар
есептеледі.
Осы
аутоантигендер
аутоантиденелермен ӛзара байланысып, тіндерге жабысатын,
иммундық кешендер қҧрады. Иммундық кешендердің ӛзара
әрекеттесулері иммундық жҥйе жасушаларын (макрофагтарды,
табиғи жендет лимфоциттерін) әсерлендіреді. Осыдан тін
жасушаларына уытты әсер болып, жергілікті қабыну дамиды.
Қорыта
келгенде,
аутоиммундық
ҥрдістердің
дамуы
адамның ӛз тіндеріне қарсы иммундық серпіліс қалыптасуынан
болады. Бҧл ҥрдістер ӛз антигендеріне қарсы иммундық жауап
қайтаруға тиым салатын орталық және шеткері тетіктердің
бҧзылыстарынан пайда болады. Аутоантигендердің орналасуына
байланысты белгілі ағза ғана тән (органоспецификалық) және
жҥйелік аутоиммундық ҥрдістерді ажыратады.Сонымен қатар,
олар иммундық жауапқа қатысатын тетіктердің басымдығына
қарай – жасушалардың қатысуымен дамитын және сҧйықтық
(гуморалдық) аутоиммундық ҥрдістер –деп бӛлінеді.
Достарыңызбен бөлісу: