Вавилондағы ең бай адам-реклама indd
жүктеу/скачать 6,68 Mb. Pdf көрінісі
|
2 5355048207715931999
- Бұл бет үшін навигация:
- «МАЗМҰНДАМАНЫҢ» КІТАПТАРЫНА ТАПСЫРЫС БЕРУ ҮШІН 8-775-233-72-57 158
| «МАЗМҰНДАМАНЫҢ»
КІТАПТАРЫНА ТАПСЫРЫС БЕРУ ҮШІН 8-775-909-01-77 157 «Естімеп пе едің? Қарауылдың бірін өлтіріп, қашып кеткен құлды ұстады. Бүгін оны өлгенше сабайды. Тіпті Патшаның өзі келеді екен». Қолымдағы бәліш толы ыдысыммен қалың топты жарып өте алмайтынымды біліп, салынып біте қой- маған қабырғаға шықтым. Ол жерден маған тіпті ал- тын күймемен келген Навуходоносор патшаның өзін көру сәті түсті. Бұған дейін мен мынадай ұлылық пен көзге ұрып тұрған байлықты көрмеген едім. Байғұс құлдың шыңғырғанын естісем де, оны қа- лай өлтіргенін көре алмадым. Бұған дейін мен адам- ның соншалықты жапа шегуіне неге жол берілетінін ұқпай келген едім. Бірақ патшаның өзіне жақын жандармен емен-жарқын жүздесіп, әзілдескенін бай- қап, оның жүрегі соншалықты қатал екенін және бе- кіністі салып жатқан құлдарға деген қаныпезерлікке патшаның өзі жол беріп отырғанына көзім жетті. Құлдың жаны шыққанда, оның мүрдесін аяғынан бағанаға іліп, жұрт назарына қойды. Жұрт ыдырап, сиреген кезде кеудесінен қос жыланның бейнесін кө- ріп, Қарақшыны таныдым. Арад Гуламен келесі жолы кездескенімде, ол тіп- ті басқа адам болып көрінді. Ол мені көре сала, қуа- нышты жүзбен жарқын сәлемдесті де, сөйлей берді: «Саған таныс ана бір құл еркіндік алыпты. Сенің сөздерің айнымай дәл келді. Менің ісім алға басты. Әйелім қуанып жүр. Ол күң емес, ерікті ғой, қожа- йынымның немере қарындасы еді. Әйелім бір кезде құл болғаным балаларымызға әсер етпейтін және ол жайында ешкім білмейтін басқа қалаға барып тұрғанымызды қалайды. Жұмыс менің ең жақын «МАЗМҰНДАМАНЫҢ» КІТАПТАРЫНА ТАПСЫРЫС БЕРУ ҮШІН 8-775-233-72-57 158 жәрдемшім болды. Ол бойыма күш бітіріп, өзіме де- ген нық сенім орнатты». Бір кезде оның тарапынан қолдау сөз естіген едім, соны бүгін, шамалап та болса, қайтара алғаныма қуандым. Бірде кешқұрым Свасти маған жылап келді: «Қожайының масқараға ұшырады. Ол үшін қор- қамын. Бірнеше ай бұрын ойынханада көп ақша ұтқызыпты. Шаруаларға астық пен бал ақысын тө- леуді қойыпты. Өсімқорға қарыз көрінеді. Енді бәрі қожайынға тісін қайрап жүр». «Оның ақымақтығы үшін біз неге мазасыздануы- мыз керек? – дедім мен ойланбастан. – Біз оған бала күтуші емеспіз ғой». «Ақымақ, сен ештеңе түсінбейсің. Өсімқорға ке- пілдік ретінде саған тиісті меншік құқығын беріп жі- берді. Заң бойынша ол сені сатып жібере алады. Не іс- тейтінімізді мен білмеймін. Ол қайырымды қожайын ғой. Бұл масқаралық бізге қайдан тап бола кетті?». Свастидің қауіптенуі тегін болмай шықты. Ертеңіне таңертең наубайханада нан пісіріп жатқа- нымда, өсімқор Саси деген біреуді ертіп келе қалды. Анау маған қарады да, менің өзіне еріп жүруім ке- ректігін айтты. Өсімқор менің қожайынымды күтпестен, Свастиге мені алып кететіндігін ескертті. Содан соң наубай- ханадағы жұмысымды бітіруіме мұрша бермей, бір жаққа алды да кетті. Үстімдегі киім мен әмияным- нан басқа ештеңе алғаным жоқ. Менің арманым мен үмітімнің құйын тигендей ұйқы-тұйқысы шықты. Тағы да ойынхана мен арпа сырасы бақытсыздыққа ұшыратты. |