| Біз не жеп жүрміз?
Еліміздегі көгөніс, жеміс-жидектердің басым бөлігі шет елдерден әкелінетіні
бәрімізге аян. Олардың сырт пішіні өзгергені, сақталу мерзімінің ұзақтығы бірден көзге
түседі. Күнделікті тұтынып отырған халық та сұрамай сатып ала беретін қызанақ үйде де,
базарда да тастай болып қатып жата береді. Бұзылмайды. Ал өзіміз өсірген қызанақ екі-үш
күннен кейін босап, жарамсыз болып қалады. Жүзімнің өзін алсаңыз, әдеттегі табиғи
көлемінен екі есе үлкейіп, картоппен бірдей. Тіпті, осы күнгі шұжық, котлет дегендердің
құрамында мүлде ет болмайды. Ол кәдімгі шетелдің соясы, еттің дәмін келтіретін түрлі
қоспалардан жасалады. Мұндай өнімдерді ғылыми теорияда«гендік модификацияланған
организмдер» (ГМО) деп атайды. Бүгінде әлемдік нарықты гендік инженерияның жемісі –
гендік модификацияланған организмдер мен өнімдер (ГМО) жайлап келеді. Сыртқы саудаға
есігі ашық ел ретінде бұдан біздің ел де тысқары қалып отырған жоқ. ГМО деген атынан
үріккеніміз болмаса, оның қандай болатынын, пайда-зияны қаншалық екенін қарапайым
халық әлі біле бермейміз.
Достарыңызбен бөлісу: | 
