Жасымда ғылым бар деп ескермедім
Жасымда ғылым бар деп ескермедім,
Пайдасын көре тұра тексермедім.
Ержеткен соң түспеді уысыма,
Қолымды мезгілінен кеш сермедім.
Бұл махрұм қалмағыма кім жазалы,
Қолымды дөп сермесем, өстер ме едім.
Адамның бір қызығы – бала деген,
Баланы оқытуды жек көрмедім.
Бұл өлеңде Абай үш түйінді ойды жеткізеді. Олар: ақын өкініші («жасымда ғылым бар деп ескермедім, пайдасын көре тұра тексермедім»); балаларын оқуға беруі («баламды медресеге біл деп бердім, шен алсын, шекпен кисін деп бермедім»); өзі туралы («өзім де басқа шауып, төске өрледім, қазақта қара сөзге дес бермедім»).
Достарыңызбен бөлісу: |
