психикалық науқастар стигматизациясына себеп болды: Барлық психикалық аурулар тұқым қуалайды, созылмайды және сауықпайды.
Кез-келген психикалық бұзылыс әлеуметтік қауіпті әрекеттермен бірге жүреді.
Психикалық науқастардың жүріс-тұрыстарын алдын-ала болжау мүмкін емес, олар айтқанға көнбейді және басқаруға келмейді.
Психикалық ауру адамды дәрменсіз етеді және өзін –өзі күтуге қабілетсіздіккеалып келеді.
Психикалық науқастың ата-анасы оған патологиялық гендерді бергендері үшін, немесе дұрыс тәрбиелемегендері үшін кінәлі.
Қоғамда психиатриялық көмекке төзімді және сыйлы атмосфераны ұстанған маңызды. Психиатриялық диагноздарды балағаттау ретінде («шизофреник», «алькоголик», «идиот») және де кемсітулік сөздерді («психушка», «жындыхана») қолдануға жол берілмеуі керек.
Қорытынды:
Дәрігерлік құпияны сақтау қажеттілігі кез-келген медицина қызметкеріне түсінікті. Дегенмен психиатрияда дәрігерлік құпия дәрігер аса интимді мазмұндағы факттар жөнінде мәлімет алғанда аса маңызды.психиатрияда емделу жөніндегі ақпараттың ашылуға айналадағылардың пациентке деген көзқарасын едәуір өзертеді. Автономдылықты ұстану принціпі дәрігердің пациенттің кейбір жеке мәліметтерін тек бөгде адамдардан ғана емес , пациенттің туыстары мен жолдастарынан да құпияда сақтауы керек екенін білдіреді. Ем жөнінде туыстарының науқастың өзінен артық ақпараттылығына жол бермеуі керек.
Қолданылған әдебиеттер 1. Н.М. Жариков, Л.Г.Урсова,Д.Ф.Хритинин, «психиатрия» 1989ж.
2. Н.Н.Иванец,Ю.Г.Тюльпин Психиатрия и наркология Москва 2009г.
3.Ғ.М.Құдиярова,Б.Б.Жарбосынова Психиатрия Алматы 2008
4. www. Google ru 5.http://www.google.kz/search?q=основные+этапы+развития+психиатрии&hl=ru&tbo=d&source= 6.www.yandex.ru 7.http://www.yandex.ru.