Пунктуациясы
жүктеу/скачать 1,36 Mb. Pdf көрінісі
|
767f84253bd59368c0d3f8a69b50ecc0
| 271-жаттығу. Мәтінді көшіріп жазып, сөйлем ішіндегі тыныс белгілерінің
қойылу мәнін түсіндіріңіздер. Байұлы Байұлы жеті жасар күнінде ел көшіп, көп балалар: біреу тайына, біреу атына мінгенде, бір бала жыламсырап қарап тұрып қалады. Мұны көріп, Байұлы қасына барып: – Сен неге атыңа мінбейсің? – деді. Бала қамығып: – Атым жоқ, көшкенде әжеммен түйеге мінуші едім, – деді. Сонда Байұлы аттан түсіп, жаяу әкесіне барып: – Мен атқа мінгенде, ер-тоқымымен маған бір жорға тай атап едіңіз, сол тайымды біреуге берсем, сіз ұрыспайсыз ба? – деді. Әкесі: – Кімге бересің? – деді. Бала қысылыңқырап тұрып, жаяу жылап тұрған жарлының баласын көрсетті. Бұған әкесі де түсініп, бетінен сүйіп: – Тайыңды кімге берсең де ерік өзіңде, – деді. Сонан соң Байұлы қуанып, тайды ерттетіп, манағы балаға әкеп беріп, қасына ертіп алды да, шауып кеп, көп балаға қосылды. Сол уақытта бір ақсақал жақсы кісі қонақ болып жатыр екен; Байұлының әлгі мырзалығын көріп, разы болып, сыртынан бата берді: – Ей, құдайым, бұл балаға ұзақ жас бер, мал мен бас бер, – деп. Сол кісінің батасы қабыл болып, ақырында Байұлынан он екі ұл туып, бәрі де асқан бай, руға бас болды. Он екі ата Байұлы деген ру сонан болды деседі. (Ы.Алтынсарин) жүктеу/скачать 1,36 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|