Реферат Адам ағзасындағы тотығу-қалпына келтіру биохимиялық процестер Биологиялық тотығу
жүктеу/скачать 38,76 Kb.
|
Тотығу тотықсыздану
|
Қазақстан-Ресей медициналық университеті Реферат Адам ағзасындағы тотығу-қалпына келтіру биохимиялық процестер Биологиялық тотығу Орындаған: Еркинбекова Асель Группа: 101 Б Фарм Қабылдаған: Тулегенова Гулмира Алматы 2022 Тотығу-тотықсыздану реакциялары - реакцияға қатысушы заттардың құрамындағы элементтердің тотығу дәрежелерінің өзгеруімен жүретін реакциялар. 18 ғасырдың аяғында А.Лавуазье жанудың оттекті теориясын ұсынған кезден бастап тотығу заттардың оттекпен қосылуы, ал тотықсыздану оттекті бөліп алу процестері деп қаралған. 1920 – 1930 ж. химияда электрондық түсініктің қалыптасуына байланысты оттек қа-тыспайтын реакциялардың да Тотығу-тотықсыздану реакциялар болатындығы анықталды. Тотығу-тотықсыздану реакциялар процестері көбінесе электрондық теңдеулермен өрнектеледі. Зарядтардың сақталу заңына қайшы келмес үшін Тотығу-тотықсыздану реакциялар кезінде тотықтырғыштың қосып алған электрондар саны тотықсыздандырғыштың берген электрондар санына тең болуы керек деген жалпы ереже сақталады. Тотығу-тотықсыздану реакцияларын коэффиценттер қойып теңестірудің екі әдісі бар: электрондық тепе-теңдік және электрон-ион. Электрондық тепе-теңдік әдісі бойынша берілген және қосып алған электрондар саны элементтердің реакцияға дейінгі және реакциядан кейінгі тотығу дәрежесінің негізінде анықталады. Ғалымдар адам ағзасының өмірлік процесі тотығу-тотықсыздану реакцияларының жиынтығы екенін анықтады. Химияда тотығу-тотықсыздану реакциялары тотыққан заттың электрондарынан бас тарту және оларды қалпына келетін затқа қосу процесі деп түсініледі. Бұл жағдайда екі заттың да электрлік потенциалдары өзгереді: тотыққан зат электрондарынан бас тартып, оң заряд алады; тотықсызданатын зат теріс зарядқа ие болып, электрон алады. Осы екі заттың арасындағы электрлік потенциалдар айырмашылығы тотығу-тотықсыздану потенциалы (қысқаша ORP) деп аталады. Басқаша айтқанда, тотығу-тотықсыздану потенциалы элементтердің немесе олардың қосылыстарының қайтымды химиялық белсенділігінің өлшемі болып табылады химиялық процестер, олар ерітінділердегі иондардың зарядтарының өзгеруімен байланысты. ORP тотықсыздандырғыш потенциал ретінде де белгілі, өйткені Ағылшын тілі Тотықсыздану/Тотығу ретінде қысқартылған, қысқартылған латын әріптерімен Eh және милливольт (мВ) бірлігіне ие. Сонымен, тотығу-тотықсыздану потенциалы бір электрондардың қаншалықты белсенді екенін көрсетеді химиялық және басқаларға қосылыңыз. Кез келген химиялық қосылыстың ORP мәні неғұрлым көп болса, соғұрлым өз электрондарын беретін компоненттердің концентрациясы осы электрондарды қабылдайтын компоненттердің концентрациясына қатысты үлкен болады. Арнайы өлшеулер жүргізген кезде оттегі ең белсенді тотықсыздандырғыш және жоғары электрлік потенциалға ие, ал сутегі, керісінше, электрлік потенциалы төмен және тотықсыздану қабілеті жоғары элементтердің жарқын өкілі екені анықталды. Біз білетіндей, су сутегі мен оттегі атомдарынан, сондай-ақ басқалардан тұратын күрделі химиялық қосылыс. химиялық элементтер қоспалар ретінде суда болады. Бұл қоспалардың барлығы да әртүрлі электрлік потенциалдар және азырақ белсенді тотықтырғыш немесе тотықсыздандырғыш ретінде әрекет етеді. Табиғи судың ORP мәні -400-ден +700 мВ-қа дейінгі аралықта, мұндай көрсеткіштер диапазоны суда әртүрлі тотығу-тотықсыздану реакцияларының болуымен түсіндіріледі. ORP индексінің мәні белгілі бір дәрежеде судың химиялық құрамын сипаттайды. Заттардың тотығу-тотықсыздану потенциалының мәні биохимияда жиі қолданылады, мұнда ол шартты бірліктермен өрнектеледі rH (ағылшынша Hydrogenii қысқартуынан). rH бірліктерін милливольтке түрлендіру үшін Нернст формуласы жасалды: rH=(Eh+200)/30+2pH, мұндағы Eh – тотығу-тотықсыздану потенциалы, мВ; рН – қышқыл-негіз балансының көрсеткіші. Арнайы диаграмманы пайдаланып rH мәнін де есептеуге болады: Бұл диаграммада 0 мәні таза сутегі, ал 42 мәні таза оттегі, сондықтан 28 қалыпты. Көрсеткіштер және тотығу-тотықсыздану потенциалы бір-біріне тәуелді: rH мәні неғұрлым жоғары болса, соғұрлым төмен болады рН, яғни тотығу кезінде индикатор қышқыл-негіз балансытөмендейді, ал қалпына келгенде, керісінше, артады. Адам ағзасында үнемі болып тұратын тотығу-тотықсыздану реакцияларының нәтижесінде энергия бөлінеді, ол кейіннен гомеостазды қолдауға жұмсалады. Гомеостаз (ежелгі грек тілінен аударғанда гомео – бірдей, ұқсас, стаз – күй дегенді білдіреді) – организмнің өзінің салыстырмалы динамикалық тұрақтылығын сақтау қабілеті. ішкі күйі үйлестірілген реакциялар арқылы. Басқаша айтқанда, тотығу-тотықсыздану реакциялары барысында алынған энергия адам ағзасының өмірлік маңызды процестерін қамтамасыз етуге, сонымен қатар оның жасушаларын қалпына келтіруге жұмсалады. Ғалымдар адам ағзасының тотығу-тотықсыздану потенциалының мәнін анықтауға бағытталған бірқатар эксперименттер жүргізді. Өлшеу үшін платина электроды қолданылды, ал салыстыру үшін күміс хлоридінің электроны алынды. Тәжірибе барысында бұл анықталды қалыпты жағдай Адамның тотығу-тотықсыздану потенциалы -100-ден -200 милливольтқа дейін. Дәл осылай біз пайдаланған тотықсыздану потенциалы өлшенді. ауыз су, ал судың, керісінше, әрқашан +100мВ-тан +400мВ-қа дейінгі диапазондағы оң ORP болатыны анықталды. Ішуге немесе тағамға қандай су пайдаланылғаны маңызды емес: ағынды су, дүкендерде бөтелкеге құйылған, әртүрлі сүзгілер арқылы тазартылған немесе кері осмос қондырғылары арқылы. Яғни, адам мен судың ORP өлшемдері ауыз судағы электрондардың белсенділігі адам ағзасындағы электрондардың белсенділігінен айтарлықтай төмен деген қорытынды жасауға мүмкіндік береді. Онда қатысқандардың белсенділігінен адам денесі электрондар оның өмірлік белсенділігін қамтамасыз ететін барлық процестерге тәуелді. бар екені белгілі биологиялық маңызы энергияның жинақталуына және тұтынылуына, әртүрлі тұқым қуалаушылық белгілерінің репликациясына және берілуіне жауап беретін жүйелер, сондай-ақ әртүрлі ферменттер түзетін дене жүйелерінде зарядтары бөлінген, олардың арасында кернеу пайда болатын белгілі бір молекулалық құрылымдар болады. электр өрісі 104-106 В / см шегінде. Бұл өрістер алымдарды аударуды анықтайды биологиялық жүйелер ah, бұл өз кезегінде ең күрделі биохимиялық өзгерістердің кейбір кезеңдерінде таңдауды жүзеге асыруды және автобақылауды анықтайды. Тотығу-тотықсыздану потенциалымен өрнектелетін электрондардың белсенділігі биологиялық жүйелердің электроактивті компоненттерінің функционалдық қасиеттеріне үлкен әсер етеді. Адам ағзасы мен ауыз судың ОРП айырмашылығына байланысты, су ағзаның ұлпалары мен жасушаларына түскенде, тотығу реакциясы жүреді, нәтижесінде жасушалар тозып, ыдырайды. Адам ағзасының мұндай жасушалық бұзылуын азайту немесе баяулату мүмкін бе? Бұл денеге түсетін судың ішкі ортаның қасиеттеріне ие болған жағдайда мүмкін болады, атап айтқанда судың тотығу-тотықсыздану потенциалы адам ағзасының ORP мәндеріне сәйкес мәндерге ие болуы керек. Адам мен судың ORP арасындағы айырмашылық неғұрлым көп болса, су мен дененің ішкі ортасы арасындағы сәйкестікке жету үшін соғұрлым жасушалық энергия қажет. Ауыз судың ОРП-ы адамның ішкі ортасының тотығу-тотықсыздану потенциалына сәйкес болған жағдайда, су жасуша мембраналарының электр энергиясын пайдаланбай-ақ ағзаның жасушаларына сіңеді. Егер судың тотығу-тотықсыздану потенциалы үлкен болса жағымсыз адамның ішкі ортасының ORP-ге қарағанда, содан кейін ол ассимиляцияланған кезде организмнің негізгі қалқаны болып табылатын антиоксидантты қорғаныстың энергия қоры ретінде жасушалар тұтынатын энергия бөлінеді. теріс әсер ету оған қоршаған орта бар. Бұл мақалада мен судың тотығу-тотықсыздану потенциалы туралы айтатын боламын. Тірі су және өлі су - бұл не? Үйде тірі және өлі суды алу әдістері. ORP есептегішінің сипаттамасы. Біздің денеміздің кейбір ORP мәндері. Әртүрлі ORP көрсеткіштері бар сұйықтықтардың пайдалылығы туралы логикалық қорытындылар. Биологиялық тотығу жөніндегі мəліметтің алғашқы нышандарын тірі ағзалардың қоректі пайдалануындағы ауаның қызметі жайлы ертедегі адамдардың ұғымынан байқауға болады. Мысалы, Леонардо да Винчи (1452-1519) ең алғашқылардың бірі болып ұлы жаңалық ашты, ол жалындап от жанатын ортада ғана тірі ағзалар тіршілік ете алады деген пікір айтты. Биологиялық тотығуды жүйелі түрде зерттеу А.Л.Лавуазьеннің жұмысынан басталды, ол 1780 жылы жануарлардың ауаның оттегін өзіне сіңіріп, көмір қышқыл газын бөліп шығаратынын анықтады. Сол кезден бастап заттардың оттегімен қосылуын тотығу деп, ал оған кері процесті, яғни оттегінің бөлініп шығуын тотықсыздану деп атайтын болды. Кейінірек "тотығу" деген терминді сутегінің бөлініп шығуына да, ал "тотықсыздану" деген терминді сутегінің қосылуына да қолданатын болды. Ақыр соңында электрондардың алмасуына қатысты реакцияларға да осы терминдерді қолдана бастады. Заттың электрондар жоғалтуын тотығу деп, ал электрондарды қосып алуын тотықсықдану деп атайды. Мысалы, темір тотығының (ІІ) электронын жоғалтып, басқа темір тотығына (ІІІ) айналуын тотығу процесі, ал осыған кері процесс - тотықсыздану болады. А.Н.Бах теориясының (1897ж.) маңызы зор, ол "оттегінің активтену теориясы" деп аталады. Ол теорияға сəйкес ағзада арнаулы фермент - оксиганеза бар. Ол фермент оттегінің субстратқа қосылуын активтендіреді, сөйтіп асқын тотық түзілуін іске асырады жүктеу/скачать 38,76 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|