Арбау,  жалбарыну  ӛлеңдері

Қазақ  ауыз  әдебиетінде  ескі  шамандық 

ұғымға  байланысты  туған  ӛлеңдердің  бір  тобы-«күн  жайлату»,  «бұлт 

шақыру»  деп  аталады.Бұл  ӛлеңдер  жауын-шашын  болмай,  құрғақшылық 

жағдайға  ұшыраған  кезде  айтылған.Оларды  айту  үшін  белгілі  шарт,  ырым 

жасалынған,  қылаң  не  ақ  боз  мал  сойыған.Жалбарыну,  арбау  ӛлеңдері 

ертедегі  адамдардың  ой-дүниесі  қандай  болғандығын  аңғартады.Бұл 

алуандас  шығармалар  адам  қаласының  сана-сезімі  тӛмен  сатыда  тұрған 

кезінде,  қараңғылық  пен  надандық  дәуірлеп  тұрған  жағдайда  туғандығын 

дәлелдейді.Сондықтан  да  бұл  шығармалар  кӛп  заман  бойына  қазақтың 

ескілікті тұрмыс-сатымен ілесіп келгендігін білдіреді.