Қолымыздың қып-қызыл болып үсігеніне қарамастан бүкіл аула балалары жиналып аққала жасайтынбыз. Үйдегі сәбіз бен картопты ұрлап тауысатын мен едім. Ал қаншама шарфтарым сол аққаланың мойнында қалды. Мамамнан мың сан таяқ жесем де, сол әдетімді қойған емеспін))
Таң атқаннан кеш батқанға дейін шанамен сырғанайтынбыз. Биік-биік қырлардан айызымыз қанғанша сырғанап түсетінбіз де, шананы қайта шығаруға тыл жұмысын жасап жатқандай қиналатынбыз. Әпкем екеуміз күніге қырық пышақ болып ұрсыстық, қаншама "сулифалардан" жеңіліп, былқ-шылқ терге батып шананы қырға сүйреп шығарған кездерім есіме түссе рақаттанып қаламын)))