МАТРЕС ЛЕКЦИОНИС (лат.
m atres le c tio n is - с ө з б е -с е з
аударғанда «оқудың аналары») -
б а ты с-се м и т
ж а зуы н д а ғы
дауыстыларды белгілеу үш ін
қолданылатын таңбалардың (‘ , *
j, ‘ W.) дәстүрлі аггаулары. Ол баста
көне семит квазиалфавиті дауыс
сыз бен кез келген дауыстыны
белгілейтін таңбадан қүралған.
Кейін М.л. пайдалана бастады,
мыс.: [kaspi] «менің күм ісім -k s p
немесе kspj, [za] сбүлэ- Z немесе
zh, [ ’od] (жалғасы). М .л.-ты ң
қашан пайда болғаны белгісіз.
МЕҢГЕРУ - сөз тіркесіндегі
бағыныңқы сыңардың басыңқы
сыңармен барыс, табыс, жатыс,
ш ы ғы с, кө м е кте с с е п тікте р і
арқылы байланысу формасы. М.
негізінен етістікгі сөз тіркесте-
рінде көп қолданылады. Етістік-
тердің есім сөздерді меңгеруінде
қал ы птасқан заңд ы л ы қ бар.
Мәселен, сабақты етістік тура
толықтауышты меңгереді. М. ею
түрлі болады: етістікгі М. және
есімді М. Басыңқы сыңар етістік-
тен болса, етістікті М., басыңқы
сыңар есімнен болса, есімді М.
делінеді.
М . синтаксистік байланыстың
ең жиі үшырасатын түрі.
