Бұрын жазуы болмаған халықтардың алфавиті мен графикасын жасау, сондай-ақ бұрыннан жазуы бар халықтардың орфографиясын өңдеп жетілдіру мәселелері фонетикаға негізделе отырып шешіледі. Тілдің орфографиялық нормасы да фонетиканың басты мәселелерінің бірі болып саналады.
Дыбыстың жасалуанда: оның ырғағы, күші, созылыңқылығы, әуені ажыратылады.
Дыбыстың ырғағы- белгілі бір уақыт мөлшері (әдетте 1сек.) ішіндегі дірілдің саны; ол неғұрлым көп, жиі болса, ырғақ соғұрлым күшті болады. Ал, керісінше, дірілдің саны аз болса, ырғақта солғынданып, әлсірей береді.
