М.Вебердің ойынша, құқықтық мемлекет негізделетін легитимді үстемдіктің үшінші түрі - ашық, жария үстемдік. Қоғамға үстемдік етуші адам емес, заң болуы тиісті; ал ашық, жариялылық билік демократиялық талаптарға сәйкес келетіні белгілі.
Демократиялық жағдайда мемлекеттік биліктің легитимді болуы үшін мынадай екі шарт қажет:
1. билік халықтың қалауы бойынша қалыптасуы және көпшіліктің еркіне қарай орнатылуы. Яғни, мемлекеттік биліктің иесін тура немесе жанама түрде белгілі бір мезгілге халық сайлайды және оның жұмысын бақылап отыруға мүмкіндіктің болуы тиіс;
2. мемлекеттік билік конституциялық қағидаларға сәйкес жүзеге асырылуы керек.
Қорытынды
Сонымен, легитимді билік туралы ойшылдардың, саясаттанушы ғалымдардың тұжырымдамаларын қорытындыласақ, барлық мемлекеттік билік саяси билік болып табылады, бірақ барлық саяси билік мемлекеттік билік бола алмайды. Поляк саясаттанушысы Ежи Вятр атап көрсеткендей, саяси билік – әлеуметтік топтар арасындағы қатынастардың түрі, ал мемлекеттік билік арнайы мекемелер арқылы жүзеге асырылатын билік түрі.
Кейбір саясаттанушылар “биліктің ешқандай да түрі керек емес, қоғам өзімен-өзі биліксіз өмір сүре береді” деген де пікірлер айтады. Бұл анархизм идеологиясы. Бұл жолдың да болашағы жоқ, себебі бұл қағидалар қоғамды ретсіздікке, жаппай тәртіпсіздікке соқтыру мүмкін. Сондықтан алдыңғы қатарлы дамыған елдерде биліктің орталықтануы мен шоғырлануынан саналы түрде бас тартып, барлық азаматтардың өкімет шешімдерін қабылдауға араласуына, билікке қатысуын қалайды. Содан да болар, қоғамның қарқынды дамуына жағдай жасалып, халықтың тұрмыс- тіршілігі жайлы саналатын қазіргі өркениетті елдер деп аталып жүрген мемлекеттердегі демократиялық республика, конституциялық монархия және т.б. биліктің түрлері легитимді деп саналады.
