Ошақбай Ақбілек Желтоқсанның жиырма екісі Шығарма Қыс Қыс – өте суық. Бірақ сондай әдемі және ауа суық болады. Ең қызығы бетке, көзге, қыстың ауасы тиеді екен. Жұрттар қыста тоңады. Қыс көктем сияқты. Мен қыста ініммен далада ойнаймын. Иттермен, мысықтармен жүгіріп ойнаймын. Осы қыс мезгілі әдемі, әуені, үні керемет. Менің жүрегім бірақ қысты жақсы көреді! Суреттегі табиғатты әдемі қылып бейнелегім келеді.
Аманбай Ақнұр Желтоқсанның жиырма екісі Шығарма
Қыс Қыста суық болады. Қыста жер қарға көміледі. Қыста күн қысқарып, түн ұзарады. Қыс болғанда кешкі бесте қараңғы батады.
Мен қыста коньки тебемін. Бізге жаңа жылда отбасымызбен бірге қыдырамыз. Далада жылтыр қарға суретке түсеміз. Біз өте көңілді өткіземіз. Сіңлім екеуіміз қарға жатып ойнаймыз. Қар атысамыз. Біз анама қар лақтырамыз.Қыс маған ұнайды. Мен қысты жақсы көремін. Маған қыстағы мерекелер ұнайды. Көбінесе жаңа жыл мен менің туған күнім ұнайды.
