корғау мен сақтау» міндеті ж ү к тел д і.91 Ж ергілікті казактарды ң малын
тебін детіп жаю үшін ішкі ж акка өткізу кезінде шеп бойындағы казак-
тарм ен арада болатын көптеген какты ғысулар қамқорш ы лы қ қадағалау-
ды ен гізудің басты себебі болды. Берілген ары здарды ң көп болғаны , ал
Ш екаралы қ комиссияда соттың іс қарауы ны ң тым баяу жүргізілгені сон-
ша, сы ртқы істер министрі граф К. В. Н ессельродты ң айтуы на Караган
да, «қырғыздар мен қазақтарды ң наразы лы қтары мен шағымдары, олар-
ды ң арасы ндағы әр түрлі даулар мен келіспеуш іліктер» көп қордаланып
қалған. Бұдан әрі м инистр «осы ның бәрі туралы шеп бойындағы казак-
тарды ң басты ктары н а да ти ісінш е ескерту ж өн болар еді» деп косуды
каж ет деп тап ты .92 Іш кі істер м инистрлігінде әзірл ен ген нұскауларға
сә й к ес кам қорш ы лард ы ң м індетіне қазактар мен к азактар арасы ндағы
шеп бойы нш а сот істерін ің м ейлінш е тез ж ән е дұрыс өтуін кадағалау
ж үктелді. Т ергеуш ілер ж ұм ы сы н қадағалауды ж үзеге асыра оты рып,
олардың өздері тергеу жүргізуге кұкығы болды. «Қамкоршылар бір жерге
байланып калмай... кайта барлы кж ерде ө зін ің к ө зі болып, мүмкіндігінше
бәрін де кадагалап отыруы керек еді». Олардың басқа бір маңызды міндеті
«бекіністі шеп бойы тұрғы ндары н ы ң ш ептен ты скары ж ердегі әлдебір
ш абы н ды қ нем есе басқа да ж ерлерді әсте де қайтадан басып алмауын
үнемі бакы лап отыру» болды. Алайда «шеп сыртында болып ж аткандар-
ды ң бәрі оларды ң м індеттеріне ресми ж атқы зы лм ауға, сол сияқты олар
казақтарды ң өз арасындағы еш кандай да істеріне араласпауға тиіс еді».93
Сонымен орталы к өкімет орындарының ойлауы бойынша, қамқорш ылык
институты ны ң енгізілуі сол айм акта калы птасқан дүмпу қаупі бар ж ағ-
дайды б әсең сітуге тиіс болды. Ө й ткен і «Ереже» ж о б ал ар ы н ы ң бірінде
ту р асы н ан т әж ір и б е деп атанған мұндай эксп ери м ен тті «қазақтарды ң
шеп тұрғы н д ары м ен какты ғы стары ш ы ны нда дд б әрін ен жиі болаты н
О ры н б ор ш е п те р ін ің бірін де» ө тк ізу ге ұй ғары лғаны тегін ем ес, «ал
олар О рал ш ебін де Ж а й ы қ ты ң арғы бетіндегі қ а за к та р мен к а зак та р
арасы нд а істер (сот істері ж айы н да айты лы п отыр. —
Ред.)
кездеспейді
д еуге болады ».94
М ұндай әрекеттердің сипаты үкім еттің қазак даласы ны ң халы к тол-
кулары пайда болы п, н аразы лы к п ісіп-ж етілген ш ектерінде неғұрлым
икемді ішкі саясат ж үргізуге үмтылғанын дәлелдейді. С анкт-П етербург-
тің ұсы ны сы б ойы нш а, 1844 жы лғы «Ережені» бастапкы да бес жы лға
арналған тәж ір и б е түрінде О ры нбор ведомствосы нда енгізу көзделгені
н ак с о н д ы к тан . Осы уақы тты ң іш інде О ры нбор Ш екаралы к ком исси я-
сы ны ң барлы к шен иелері қазақтарды баскаруды кадагалап, оны ж етіл-
діру туралы түж ы ры мдар жасауға, ол жөнінде әскери губернаторға жет-
кізуге тиіс болды .95 О рталы к О ры нбор әкім ш іл ігін е өлкеде кез келген
іс-ш аралар ж үргізу кезінде н ак сондай ұкы пты лы к пен сақты қ корсету
ұсы нылды. М әселен , 1846 ж ы лды ң маусы мында О ры нборды ң әскери
губернаторы М. В. Л ады ж ен ски й Іш кі істер м инистрлігінің кеңсесінен
кұпия н ұскам а алды, онда ж аң а бекін істерге қам қорш ы лар тағайы ндау
туралы оны ң ж іберген сауалына былай деп көрсетілген: «алыс ішкі ж ақ-
тан бекіністер салу әзірге ж аңа іс, мұны ң калай ж үретінін, казактарды ң
ж әне т.б. өздерін калай ұстайты нын байкап көріп, сонда ғана уакыт пен
тәж іри б ен ің калай көрсететініне карай одан арғы кимылдарға кірісу к е
рек», — деп к ө р сетіл д і.96 Ал Ш екаралы к ком исси яға Қ азак даласы нда
316
«казактар арасы нда салмағы бар ж ән е кұрметті адамдардан сенімді д и с
танция басты қтары» аркы лы өзіне тірек ж асауға, мұны ң өзі к ом и сси я-
ны ң «солар арқылы барлы қ м әлім еттері ж өне алуға қаж ет болған ж ағ-
дайларда солар арқылы әрекет жасауына» мүмкіндік туғызатынына, «сол
бекіністер маңайында көшіп жүретін қазақтар жөнінде шын мәнінде қан-
дай ш аралар қаж ет болаты ны н көб ірек ой ласты ры п, одан кейінгі м ән -
ж айларды түйіндеуге уақы т беретініне» өкім етілді. Қ азақтарм ен каты -
настарды уш ы қты ры п алмау үшін ж ергілікті өкім ет оры ндары н а олар-
дың «қазақтардың өз арасындағы істеріне» еш қандай да араласпауға тиіс
екені тағы да ескертілді. Ж ин ақтап алғанда, Іш кі істер м и н и стрлігін ің
О ры нбор әкім ш ілігіне ұсынған қ азақ тайпалары мен каты нас тактикасы
мынадай өсиеттерден құрылды: «Қарапайым қазақтар мен адал боданда-
рға кіш іп ей ілділік, м ейірбан ды қ ж ән е әд ілдік көрсетілу керек, б ір ақ
еш қаш анда сақты қ та үмы ты лмауға тиіс. Ресей үкім етін е адал болуға
толқулы қазақтарды ... Біздің Ү кіметке бағыну борыш ына кіш іпейілділік
шараларымен келтіругеты ры су керек. М ейірімділікпен жөне өділдікпен
қам қорлы қ ж асай оты ры п, Ресейге сол си яқты бейбіт бағы ны ш ты лы қ
ж әне ад алды қсезім дерін нығайту, оларды ертелі-кеш ең жаман зардап-
тары б олаты н б ү л ік ш іл е р м е н ау ы з ж а л а с у д ы ң қ а н ш ал ы қ ты зи я н
өкелетініне иландыру керек...».97
Сібір ж ән е О ры нбор ведомстволары нда үкім ет қүрған екі басқару
ж үйесінің арасындағы айы рмаш ылы қтарды айта келіп, оларды үксасты -
ратын мән-жайларды да атап өткен жөн. Екі жүйе де тым жайылып кеткен
ж әне онш атиімді болмады. Қарауда ж атқан істер баяу орындалды, кейде
бірнеше жыл бойына созылды. Кадрлар мәселесі шешімін таппады, олар-
дың жетіспеуі немесе көпш ілігінде мүлде болмауы б арлы қ деңгейдегі
өкімш ілік органдардың өз міндеттерін орындауына тікелей өсерін тигізіп
отырды. Іс жүзінде хатшының немесе заседателдің міндеттерін қатардағы
тілмаш ка беру үйренш ікті шаруаға айналды .98 Ш енеуніктер арасында па-
рақорлы қ етек алды. М ысалы, ш енеуніктер де, С ібір округтік п риказы -
ның казактары да Қ азақ даласы на іссапарға ш ы ккан кезінде ауыл стар-
шындарынан есебін тауып «олар осы нда болғанда, қазактарға еш кандай
қысым ж ән е қоқан -лоқы жасаған жоқ» деген кви тан ци ялар алып жүрді.
Осыдан соң әлгі ш енеуніктер осындай құж аттар арқы лы өздерін қандай
да болсын ж ауапкерш іліктен қорғалған деп санап, енді өздерінің заңсы з
қы лықтары ны ң мөлш ерін білмеді».99
Ресей империясының қазақ жерінде орнатқан әкім ш ілік-аум акты қ бас-
қару ж үйесінің өзі көш пелі кауы м ны ң ішкі өміріне қол сүғу, қазақ үшін
мүлде жат ж әне бүлдіруші болып шықты.
Достарыңызбен бөлісу: