пен оған ж апсарлас ж аткан калаларды да и е л е н г е н .12 Д ер ек тем е-
да болсы н накты ж ә н е б ірш ам а ан ы к м әлім еттер табы лған ж ок.
Ш амамен 1720 жылдан бастап Үлы жүз бөлімшелерін Абдолланың ұлы
Ж олбары с хан (шамамен 1690—1740) баскара бастады, әкесі сияқты, оның
да тұрақты ордасы Т аш кент қаласы нда, ал жайы лымды к жері аймақты ң
оңтүстігінде, Ш ы р ш ы қ ж ән е Арыс өзендерінің аңғарларында, сондай-ак
Т аш кен т пен Түркістан аралығындағы жерлерде болды .13
Тәукеден кейін Орта ж үз аумағында бірсыпыра уақыт бойы оның ұлы
Болатхан (шамамен 1715—1724) билік етті,|4ал Отан соғысы кезімен шама-
лас уақы тта оны ң шегіндегі билікті Болаттың туған інісі, наймандардың,
қы пш ақтарды ң кейбір руларына ж әне арғындардың бір бөлігіне билік ет-
кен С әм екехан (шамамен 1724—1738)13 ж әнеж оғары дааталғанТұрсы нхан-
ны ң ұлы, найман бірлестігі қазақтары н ы ң садыр руын баскарған ж әне
Қ аратау ж ағындағы оңтүстік ш екаралы к аудандарда, Талас ж әне Арыс
өзендерінің арасында. Сайрам қаласы түсында Ж оңғар хандығымен шека-
рада көш іп ж үрген К үш ік хан (шамамен 1718—1750)|6өзара бөлісті.
Аты аталған, хан атағын алған адамдармен катар, XVIII ғасырдың 20-
ж ы лдары нда Орта ж үз бен Кіші ж үздің кейбір сұлтандары ның да дала
өнірінде зор саяси ы кпалы болды. С оңғы лары ны ң қатары на сол кездегі
қазақ билеуш ілерінің бірі Тұрсын ханның екінші баласы, найман рулары-
ны ң басы м көпш ілігі мен қоңы раттарды ң бір бөлігін баскарған Барак
сұлтанды (1750 ж. ө л ге н );17 Болат ханны ң ұлы, арғындардың рулық бө-
лім ш елерін ің көп ш ілігін , найм андар мен коңы раттар кауымдарыны ң
кейбір әлеуметтік топтарын басқарған Әбілмәмбетсұлтанды (1739—1771);18
У әли сұлтанны ң ұлы, арғындар құрылымындағы үлкен атығай руын бас-
карған Абылайды (1711 — 1781),19 Кдйып ханны ңұлы , алшындардың кейбір
топтарын бастаған Батыр сұлтанды (1771 ж. өлген)20 жаткызу керек. Казак-
тын оңтүстік жерлері мен даланың орталы қ аймақтарында жоғарыда атал-
ған хандар мен сүлтандарды ң билік басы на келуімен бір мезгілде Батыс
Казакстан аумағында Әбілкайыр хан өз жағдайын тез арада нығайтып алды,
сол кездің өзін де-ақ Кіші ж үз рулары ны ң көпш ілігі соны ң билігінде бо-
латын. О ның бастапқы көтеріліп, хан сайлануы қазактарды ң ж оңғарлар-
мен, еділ калм ақтары м ен ж ә н е баш құрттармен әскери тайталасы тез
өрш іген ж ағдайда болған еді. Ж оң ғарларға карсы соғыс қимылдарында
Ә білқайы р ө зін ің талантты қолбасш ы , ж ауға бүкіл халы қ болып тойта-
рыс беруді ұйымдастырушы екенін көрсетті. Ол аз уақыттың ішінде Кіші
ж үз бен Орта ж үздің Бөкенбай (1741 ж. өлген), Есет ж өне Ж өнібек (1751
ж. өлген) сиякты күш ті әрі ықпалды батырларын өз ж ағы на тарта білді
ж әне Қазақстандағы ең беделді хан жағдайына ие болды. Сондықтан Ж оң-
ғар хандығының әскери күштері тарапынан ойранға азырак ұшыраған Кіші
ж үздің билеуш ісі ретінде бұдан әрі XVIII ғасырды ң 20-30-ж ы лдары нда
ж оңғарларға жалпы қ азақ болып қарсы ласуда басш ылы к рөлді, өлбетте,
нақ сол атқараты н еді.
Т әуке қайтыс болғаннан кейін алғашқы үш жыл ішінде Ж әдіктің неме-
се қазақтардағы Ш ыңғыс әулетін ің үлкен тарм ағы ны ң ұрпақтарына жа-
татын Қ айы п хан қазакты ң ақсүй ек бетке үстарларыны ң саяси көш бас-
шысы рөлінен ресми түрде үміттенді. Ө зінің алдындағы Т әуке хан сияқты
ол қазақ билеуш ілерінің ежелгі ордасы — Түркістанда тұрды. Алайда қазақ
рулары мен әлеум еттік құры лым дарыны ң бірш ама топтасқан ж әне саны
көп топтары түрінде азды -көпті қомақты әлеуметтік тірегі болмаған бұл
ханның нақты жағдайы өте тұрлаусыз болып шықты, сөйтіп билік жолын-
100