9. Женщина 54 лет. Обратилась на приём к участковому терапевту. Тяжело вздыхает. На лице выражение тоски и тревоги. Во время беседы с врачом волнуется, слегка дрожит, непрестанно перебирает руками свою одежду. На глазах слезы. Жалуется на подавленное настроение, бессонницу, наплыв бесконечных тревожных мыслей о доме. Жизнь представляется больной ненужной и бесцельной, часто думает о том, что жить не стоит. Проговаривает, что такие периоды были и раньше, в среднем до 1 раз в в 2-3 года. Определите диагноз и синдром данного заболевание?/Әйел 54 жаста жергілікті терапевтке барды. Ауыр күрсінеді. Бетіндегі сағыныш пен уайымның көрінісі бар. Дәрігермен әңгімелесу кезінде сәл дірілдейді, үнемі қолымен киімдерін ұстайды. Көзіне жас келеді. Депрессиялық көңіл-күйге, ұйқысыздыққа, үй туралы шексіз мазасыз ойлардың келуіне шағымданады. Өмірі қажетсіз және мақсатсыз болып көрінеді, көбінесе өмір сүрудің қажеті жоқ деп ойлайды. Ол бұған дейін мұндай кезеңдердің орта есеппен 2-3 жылда бір рет болғанын айтады. Бұл аурудың диагнозы мен синдромы қандай?
Биполярное аффективное расстройство, депрессивный синдром/Биполярлы аффективті бұзылыс, депрессивті синдром