(Ы. Алтынсарин әңгімелер жинағынан) Бір қарт ұста күн – түн тынбай іс соғып отырады екен Оған көрші заманындағы бір зор бай Броун дегеннің баласы ойнап жүріп, қызыққа күнде ұстаға келіп, іс соққанына қарап тұрады екен. Бір күні ұста мырзаға айтты:
Бала нем кетеді деп, күнде мазаққа шеге соғып жүрып, бірнеше күнде жақсы соғуға үйреніпті. Мұнан соң бірнеше жылдар өтен соң, жұртында қатты жауынгерлік басталып, Броунның мал-жаны таланып бітіп, өзі қатын-баласымен қашып шығыпты. Сонымен ішерге, жеуге, киюге де кемтар соғып, бір қалада жүоген уақытта, қаланың әкімі бұйрық шашты: әскерге көп етік керек, жақын жердегі қалалардың сататын мығы таусылды, мық даярласын деп. Сонда манағы мырзаның мазаққа үйренген өнері есіне түсіп, патшалық етікшілерге хабар салды.
Егер көп мық-шеге керек болса, мен подрятын аламын деп.
Етікшілер істеген мығын көріп ұнатқан соң, әскердің етігіне мық істеудің міндетіне алып, көп мал тауып, ақыр өміріне шейін кемдік көрмей өтіпті-мыс.
Сұрақтар:
1. Оқиғадан не түсіндік?
2. Етікшінің айтқан кеңесін тыңдағанан зиян болды ма?
3.Сендердің үлкендердің айтқанын тыңдап соның өмірде пайдасы тиген кездері болды ма?
