АБСОЛЮТ (лат. absolutus - шартсыз) - мәңгілік, шексіз, өзгеріссіз, тұрақты деген ұғымдар жиынтығын білдіретін түсінік. Абсолют — жалқы, мәңгі және ол барлық салыстырмалы шарттылықтарға қарама-қарсы.
АБСОЛЮТТІ ЖӘНЕ САЛЫСТЫРМАЛЫ АҚИҚАТ - диалектикалық материализмнің категориясы, танымның даму процесін бейнелейді: 1) танылған және алда танылатын нәрселердің; 2) сондай-ақ таным-түсінігімізде өзгеріске ұшырауы мүмкін және ешбір өзгеріссіз қалатын ақиқаттардың ара- қатынасын айқындайды. Болмыс пен ойлау заңдылықтарының өзара сәйкестілігін көрсетеді.
АБСТРАКТІЛІК ЖӘНЕ НАҚТЫЛЫҚ- А. (лат. Abstractio - дересіздену) - сторона, бүтіннің бөлігі, бір жақтылық, қарапайымдық, дамымағандық; К. (лат. concretus - қоюланған, біте қайнасқан) - көпжақтылық, күрделілік, дамығандық, тұтастық. Гегельге дейін философия тарихында дара заттар мен құбылыстардың сезімдік тұрғыдан белгілі бір көпжақтылығы ретінде, А. – ойлаудың ереше жемісінің сипаттамасы ретінде түсіндірілді.
АБСТРАКЦИЯ(лат. аbгtrаtсіо— ойша бағамдау) — шынайылықтың бейнесін ойша бағамдау және толтыру арқылы құрастыру.Жеке мақсатқа қатысты ақпаратка жұмылдырылған және басқа ақпаратты ескермейтін көзқарас.
АВЕРРОИЗМ - 13-16 ғ.ғ. орта ғасыр философиясындағы бағыт, негізін қалаған - араб ойшылы Ибн Рушд (Аверроэс). Дүниені мәңгі екенін (демек, құдай жаратпағанын), жанның өлетінін дәлелдейтін, ақиқаттың екі жақтылығы жайындағы теорияны, білімді діни сенімнен, философияны теологиядан бөліп, тіпті оларды қарама-қарсы қоятын идея ойлап шығарды.
АГНОСТИКТЕР - объективті әлемді, ақиқаттың объективті белгісін мойындауды жоққа шығаратын, оларды жай елес етіп түсіндіру арқылы ғылымның рөлін шектейтін философтар.
Достарыңызбен бөлісу: |
