Гомеостаз - өзін-өзі реттеу, динамикалық тепе-теңдікті сақтауға бағытталған үйлестірілген реакциялар арқылы ашық жүйенің өзінің ішкі күйінің тұрақтылығын сақтау қабілеті. Жүйенің өзін-өзі көбейтуге, жоғалған тепе-теңдікті қалпына келтіруге, сыртқы ортаның қарсылығын жеңуге деген ұмтылысы.
Популяциялық гомеостаз - бұл популяцияның өзінің жеке дараларының белгілі бір санын ұзақ уақыт бойы ұстап тұру қабілеті.
Америкалық физиолог Вальтер Б.Кэннон 1932 жылы «Дененің даналығы» деген кітабында бұл терминді «дененің ең тұрақты күйлерін қолдайтын үйлестірілген физиологиялық процестердің» атауы ретінде енгізген. Кейінірек бұл термин кез-келген ашық жүйенің ішкі күйінің тұрақтылығын динамикалық түрде сақтау мүмкіндігіне дейін кеңейтілді. Алайда, ішкі ортаның тұрақтылығы туралы идеяны 1878 жылы француз ғалымы Клод Бернар тұжырымдады.
