Қорытынды
Адамның табиғатпен ӛзара әрекеттесуі-қазіргі заманның ӛте ӛзекті
мәселесі. Жыл сайын ол жаһандық мәселе бола түсуде, ӛйткені адамдар тірі
табиғатқа үлкен зиян келтіреді – бұл біздің білместігімізге, кейде білгіміз
келмеуіне байланысты болып отыр.
Экологиялық тәрбие және экологиялық білім-ӛзара байланысты, ӛзіндік
құнды, бірақ ӛзін-ӛзі қамтамасыз етпейтін екі процесс. Егер білім беру
бағдарламаларының ӛзегі білім алушылардың белгілі бір білімі, іскерлігі мен
дағдыларының
шеңбері
болса,
онда
экологиялық
білім
беру
бағдарламаларының ӛзегі адамның адамгершілік-экологиялық ұстанымын,
оның қоршаған ортамен ӛзара әрекеттесуінің "кӛлемі" мен "сапасын"
қалыптастыру болып саналуы керек.
Сонымен қатар, экологиялық білім-бұл табиғатқа деген сүйіспеншілікті
тәрбиелеу ғана емес, сонымен бірге адамгершілікті, мейірімділікті, бірге
тұратын адамдарға, ата-бабалары мен ұрпақтарына жауапкершілікпен
қарауды тәрбиелеу.
Біз бәріміз табиғаттың балаларымыз. Біз оны жастайымыздан танып, оны
сүюді, оның байлығын қорғауды және оны ақылмен пайдалануды үйренуіміз
керек. Мұғалімнің мақсаты - балаларды бай және алуан түрлі табиғат
әлемімен таныстыру. Бұл туралы оларға қажетті білім беріп, оның
заңдарымен үйлесімді ӛмір сүруге үйрету, қызығушылықты ояту және
оқушыларды табиғаттың жақсы және адал достары ретінде тәрбиелеу.
Пайдаланылған әдебиеттер:
1.
Концепция экологического образования РК, 2002
2.
Зверев И.А., Суравегина И.Т. Экологическое воспитание школьников.
«Педагогика», 1983 г.
3.
Гижицкая С.А., Факторович Л.В., Влазнева А.Е. Экологичесие тропы
г.Новосибирска- Новосибирск: Изд-во НГПУ, 1999 г.
4.
https://mega-talant.com/biblioteka/formirovanie-ekologicheskoy-kultury-
uchaschegosya-kak-sostavnaya-chast-sovremennogo-obrazovatelnogo-
processa-obedineniya-po-interesam-88340.html