Тақырыбы: Жер-Ананы аялайық Мақсаты

Шаттық шеңбер:

Тәрбиеші: – Біз қазір неге ұқсап тұрмыз?

Балалар: – Күнге.

Тәрбиеші: – Иә, балалар, жер атаулының атауының қайнар көзі – күн

Ол бізге не үшін керек?

Балалар: Күн бізге жарық, жылу береді

Тәрбиеші: Бәріміз күнге қолымызды созайық! Күннен не алдық?

Балалар: Жылу алдық

Тәрбиеші: Осы күннен алған жылуымызды бір бірімізге таратайық

– Балалар, қазір жылдың қай мезгілі?

Балалар: Көктем мезгілі

Тәрбиеші: Қыс айларында ауа райы қандай болды?

Балалар: Қыста күн боран, суық болды.

Есік соғылып ішке Жер Ана кіреді: О, менің перзенттерім! Менің қойыным кең. Сендерді әр уақытта мейірімді құшағыма аламын. Менің саялы бағымды, мөлдіреген таза кіршіксіз өзен-көлдерімді, сиқырлы сазды үнді құстарымды, жалпы табиғат атаулыны аялап, сүйіңдер. Бұл кейінгі ұрпақ, сендерге аманат.

Балалар, сендер кім келгенін білдіңдер ме?

Жоқ

Табиғат – біздің ортақ үйіміз. Біз оған ұқыптылықпен қарауымыз керек. Бау – бақшада және

өсіп тұрған ағаштар мен гүлдерге қомқорлық жасау керек.

Күн, су, ауа, гүл, адам айтысы

Мен шуақты күнмін! Мен бәріне жылуымды, нұрымды беремін. Егер мен болмасам, табиғатта болмас еді Сондықтан табиғатқа көрік беріп тұрған менмін!

Мен мөп – мөлдір, тап – таза, сыңғырлаған сумын. Мен болмасам осындай сұлу табиғат болар

ма еді? Табиғатқа көрік беріп тұрған мен.

Гүл: 

Мен әсем гүлмін!егер мен болмасам жер үсті жайнайтын ба еді? Менің арқамда табиғат әсем

болып тұр. Табиғатқа көрік беріп тұрған мен ғана.

Ауа: 

Мен таза ауамын! Табиғаттағы барлығы мен арқылы демалады. Егер мен болмасам ешкім

тіршілік ете алмас еді. Табиғатқа ең керекті – менмін.

Адам: 

Мен дүниедегі ең күшті, ақылды адаммын. Менен асқан ешкім жоқ бұл жалғанда.

Сондықтан да бұл өмірдің иесі де киесі де менмін.

– Дұрыс айтасыңдар!

Күн болмаса жарық жылуды қайдан аламыз.

Су болмаса өсімдіктерді  қалай суарамыз?

Ауа болмаса қалай тыныс аламыз?

Гүл болмаса табиғатымыз әдемі болмайды.

Адам осы қоршаған ортадағы талдарға өсімдіктерге пайдасын тигізеді, күтіп баптайды.

Балалар, біздер тәртіпті балалармыз. Табиғатты қорғау – біздің міндетіміз.

Тәрбиеші: Ендеше гүлдер бағына саяхатқа шығамыз. «Қыз өссе – елдің көркі, гүл өссе – жердің көркі»

Тәрбиеші: Балалар гүлдер не үшін керек?

Балалар: Бөлменің ауасын тазартады, біздердің көңіл-күйлерімізді көтеру үшін, біз гүлдерге қарап қуанамыз, әдемілік үшін қажет.

Тәрбиеші: Енді гүлді қалай отырғызу керектігін үйренеміз. Барлығымыз мұқият қарап отырыңдар.

Бөлме гүлін отырғызамыз.

Құнарлы қара топырақ толтырылған гүлдің құтысын кішкене тереңірек етіп қазып, гүлдің көшетін тамырын үзіп алмай, кішкене ыдысқа саламыз.

Түбіне су құямыз. Түбін жақсылап топырақпен нығыздап басамыз, үстіне тағы су құямыз.

Міне, гүлімізді отырғыздық, гүліміз әдемі болып өсу үшін тағы су құямыз.

Әр бала табиғат түрлерін плакатқа жапсырып, табиғат көрінісін бейнелейтін тыйым сөздерді айту керек.

Гүлді жұлуға болмайды.

Ағашты кесуге болмайды, ол бізге таза ауа береді.

Суды ластауға болмайды, өмір жоқ.

Күнімізді бұлт баспасын, Көбелекті өлтірмеңдер, ол – әдеміліктің белгісі.

Құсты атуға болмайды, құс адамның досы, жасыл шөпті жұлуға болмайды, ол жерімізге көрік беріп тұрады. Аңдарды қорғауымыз керек , ол – біздің байлығымыз

Тәрбиеші: Адамдардың табиғатсыз күні жоқ, Табиғаттың мұны айтуға тілі жоқ.

– Кәне, балалар, барлығымыз қонақтармен қоштасайық.

Кәне барлығымыз тұрайық, Үлкен шеңбер құрайық, Көріскенше күн жақсы!