Ресей империясының 1886-1891 жылғы әкімшілік реформалары бойынша Қазақстан жері екі облысқа бөлінді – Түркістан және Дала генерал-губернаторлығы
Қазіргі «Орталық Азия» ұғымының кең ауқымдағы физикалық-географиялық аумағы – Қазақстан, Монғолия, Солтүстік-батыс Қытай, Ауғанстан, Солтүстік-шығыс Иран, Поволжье, Орал және Оңтүстік Сібір
Орталық Азияның оңтүстік-батысындағы аймақ аталды- Орта Азия
Орталық Азияны физикалық-географиялық анықтамасы негізінде – ішкі ағынды және ағынсыз өзен-көл алқаптары біріктіреді
Қазақстандағы ішкі ағынды өзендер- Жайық, Ембі, Сырдария, Әмудария, Шу, Іле
Ішкі ағынды өзендер - таудан басталып, даладан өтіп, көлдерге құйылады немесе құмға сіңеді
Физикалық географияда Еуразияның ішкі ағынды алабына жататын түкпірдегі орталық ауданы – «Орталық Азия»
«Орталық Азия» ұғымы алғаш рет қолданылды – ХІХ ғ. орт
«Орталық Азия» ұғымын алғаш рет ХІХ ғ. орт қолданған неміс ғалымдары – Карл Риттер, Александр фон Гумбольдт
Орталық Азияны ішкі ағынды өзендер алабымен анықтауды енгізген неміс географы – Ф. фон Рихтгофен
«Орталық Азия» ұғымының кең мағынада қолданылу себептері -1. Мемлекеттер арасындағы қазіргі шекаралар кейін белгіленді 2. Бұрынғы Орталық Азия мемлекеттерінің аумағынан да кең аумақты қамтиды, 3.Орталық Азияның батыс бөлігінің тарихы оның шығыс бөлігінің тарихымен сабақтас 4. Орталық Азияның жалпы тарихымен таныспай, Қазақстан тарихының жекелеген кезеңдерін білу мүмкін емес.
Орталық Азияның табиғаты – тік беткейлі, терең шатқалды биік таулардан, ыстық әрі құрғақ шөлді аймақтардан тұрады.
Орталық Азия өзендері өз бастауларын алады – таулардан
Орталық Азия жері – орманды далалы, далалы, жартылай шөлейт, құмды, тастақты шөл және таулы болып келеді
Қазақстан аумағындағы шөлді аймақтар – Нарын құмы, Қарақұм, Үлкен және Кіші Борсық, Бетпақдала, Мойынқұм