Тәуелсіз Қазақстанда этнодемографиялық үдерістер және ұлтаралықкелісімнің нығаюын талдаңыз

Қазақстанның демографиялық мәселесі – қазақ қоғамының маңызды мәселелерінің бірі. ХХ ғасырдың екінші жартысында Қазақстанда 5 рет халық санағы жүргізілген: 1959, 1970, 1979, 1989, 1999 жылдары. Тәуелсіздік қарсаңында, яғни, 1989 жылғы санақ бойынша, қазақтар республика халқының 39,7%-ын ғана құрады. Көші-қон - мемлекет халқының санына, ұлттық құрамы мен қоныстануына, табиғи қозғалыстың үрдістеріне әсер ететін маңызды факторларының бірі болып табылады. Сонымен қатар, көші-қон еліміздегі ауыл мен қала тұрғындарының өзара үлес салмақ өзгерістерінде, әлеуметтік-экономикалық мәселелерді шешуде және ұлттық қауіпсіздік жағынан маңызды рөл атқарады. Кеңестік кезеңнің соңғы жылдарында республиканың ұлттық құрамында қазақтардың үлес салмағы өте төмен болған. 1979 жылғы Бүкілодақтық халық санағы бойынша республикада жергілікті ұлт өкілдерінің үлесі 36% ғана құрады. Басқа одақтас республикаларда бұл көрсеткіш жоғары еді: Қырғызстанда – 47,9%, Латвияда – 53,7%, Молдавияда – 63,9%, Өзбекстанда – 68,7%, Грузияда – 68,8%, Украинада – 73,6%, Әзірбайжанда – 78,1%, Белорусияда – 79,4, Литвада – 80%, Арменияда – 89,7%. Сондықтан, Қазақстан тәуелсіздік алғаннан кейін әлеуметтік-экономикалық және саяси жағдайдың ерекшелігіне сәйкес көші-қон саясатын жүргізуге белсенді кірісті. Ең алдымен шетелде тұратын этникалық қазақтардың ұлттық бірігуі және тарихи Отанына оралуы үшін көші-қон саясатының басқару жүйесін жетілдіру қарастырылды.