Т†лен …бдiк?Лы парасат майданы таЎдамалы Алматы «Раритет» 2012

– 33 –
кесердей ойыЎа не келсе, соны iстейсiЎ. (СiздiЎ «јол созым
жерде тґрЈан бајыт јґсыЎыз» осы болар).
Жој, бейтаныс замандас! ‡мiр деген ґлы ОйынныЎ ережесi
баяЈыда жасалЈан. …детте ереженi т†менгi д„режедегi ойын-
шылардыЎ жиi бґзатынын ж„не олар Ґшiн ереже јашан да
ауыр жҐк екенiн есiЎiзге салЈым келедi.
Ѕош болыЎыз!
 Бейтаныс.
Айтпајшы! Кезiнде „йк„пiр атанып, отја †ртелген, дар-
Ја асылЈан, елден аласталЈан пайЈамбарлар, тыйым салын-
Јан „йгiлi шыЈармалар јиянатты јарапайым халыјтан емес,
билiк жҐйесiнен к†рдi. Ал халыј †зiнiЎ есте сајтау јабiлетi
арјылы оларды тарих ажалынан аман алып јалды».
Мен хатты д„лiздегi келiсiлген жерге апарып тыјтым
да, б†лмеге келiп, †зiм жазЈан хаттыЎ „серiмен ойланып
ґзај жаттым.
МенiЎ мазамды алЈан еЎ алЈашјы хатта келтiрiлген
јытай философиясындаЈы «Ян» мен «Инь»-нiЎ арајаты-
насы. Бiр заттыЎ мезгiл-мезгiл кереЈар екi кҐшке айна-
лып тґратынын мойындайын. Бiрај осы кереЈар екi кҐш
јалайша †здерiнiЎ м„н-маЈыналарынан айырылуЈа тиiстi?
Неге ај пен јара, адал мен арам, iзгiлiк пен јиянат iштей
былыЈып, бiр-бiрiмен мидай араласуы керек? Толып жат-
јан шырЈалаЎ ойлармен к†з байламай, аныј ајылмен,
сезiммен пайымдасај, тамај пiсiрiп жатјан јазан тҐбiндегi
от пен адамдардыЎ жиЈан-тергенiн кҐлге айналдырып
жатјан сґрапыл †рттi тҐбi бiр деп бiр јґбылысја айнал-
дыруЈа бола ма? Жој. Екеуi бiр табајја сыймайтын јґбы-
лыс. Алайда екеуiнiЎ бiр табајта жатјаны кiмге керек
болуы мҐмкiн?
ОсыныЎ б„рi, менiЎше, адалЈа да, арамЈа да, iзгiлiкке
де, јиянатја да жататын рухани јосмекендiлердiЎ
к†беюiнен. Рухани гермофродиттердiЎ к†беюiнен. Кем-
баЈалдар јашан да †мiрге †шпендiлiкпен јарайлы.
Мен бейтаныс јґрбымныЎ бойынан террористiк бiр
јасиет байјаймын. Ол адам баласыныЎ Јасырлар бойы
ајыл-парасаты мен жiгерiн жґмсап тґрЈызЈан рухани Јима-
ратын тас-талјан етiп жарЈысы келедi де тґрады. Егер ол
пиЈыл орындалса, адамзаттыЎ сан мыЎ жылдыј еЎбегiнiЎ

– 34 –
зая кеткенi. Бґдан кейiн јаласаЎ да, јаламасаЎ да – хай-
уанаттар „лемiне јайтып баруЈа тура келедi.
Рухани терроризмге јарсы кҐрес керек.
11
8 к†кек
ЖалЈыздыј жайында к†п ойландым. Ѕиындыјја да,
јиянатја да, зорлыј-зомбылыјја да, жала мен б„леге де
т†зуге болатын секiлдi. Т†зуге јиын жалЈыз н„рсе – жал-
Јыздыј.
Адам †мiрi јґнсызданЈан кедей елдерден г†рi т†рт
јґбыласы тҐгел д„улеттi елдерде адамдардыЎ †зiне-†зi јол
салу „рекеттерi к†п дейдi. Себептерi „ртҐрлi: айыјпас дерт,
алданЈан махаббат, адасјан арман, тҐзелмес тґрмыс т.с.с.
БґлардыЎ б„рiн де бiр Јана жалЈыздыј деген ґЈымЈа сый-
дыруЈа болады. Дауасыз дертке шалдыјјандардыЎ б„рi
†здерiн-†здерi †лтiре бермейтiндерi белгiлi. Т†ЎiрегiЎде
јасiретiЎдi б†лiсетiн, тiршiлiктегi „р с„тiЎе јуанатын
јалыЎ јауым јаумалап тґрЈанда ешјашан да †зiЎе-†зiЎ
јол жґмсай алмас едiЎ. ТаЈдырдыЎ толып жатјан басја
да сојјылары, б†лiсетiн жан болса, сенi есеЎгiрете ал-
майды. АдамныЎ жґлын-жҐйкесiнiЎ јайЈы-јасiретке т†теп
бере алмауы жан азабын б†лiсетiн жајын жанныЎ жој-
тыЈынан. Ондай кезде жалЈыз „мiршiЎ – ЖалЈыздыј.
¤ашыЈыЎдай жабысјан, тҐнде тҐсiЎде, кҐндiз iсiЎде серiк
болЈан, жатырлас сыЎарыЎ ЖалЈыздыј – ендi сенiЎ таЈ-
дырыЎ. Етегiнен ґста да, о дҐниенiЎ ызЈарлы да тґманды
кеЎiстiгiне сҐЎги бер.
¤алымдардыЎ айтуынша, Јалам кеЎiстiгiндегi ой жет-
пес алыс галактикаларда «јара тесiктер» («черные дыры»)
болады екен. Осынау космостыј јґрдымЈа жґтылмайтын
ештеЎе жој, бҐкiл масса атаулы, тiптi оЈан тап болЈан
с„уле де одан јайтып шыЈа алмайды.
ЖалЈыздыј та осындай космостыј јара тесiк секiлдi.
БойыЎдаЈы с„улеЎдi, кҐш-јуатыЎды, жiгерiЎдi, ҐмiтiЎдi,
сенiмiЎдi јайтып шыјпастай етiп сорып алады. ЖалЈыз-
дыјја кеткен јайратыЎныЎ жҐзден бiрiне јыруар ерлiк
жасауЈа болар едi. ЖалЈыздыјтан јґр сҐлдерi јалып јажы-

– 35 –
Јан јанша адам ерлiк жасамај тҐгiлi јарајан басын „реЎ
алып жҐр.
ЖалЈыздыјтыЎ †зiме тым жајын келiп јалЈанын де-
неммен, сыздаЈан жҐрегiммен сезiп тґрмын.
Аласґрып серiк iздеймiн. Д„лiзбен †тiп жатјан
„ркiмдерге, б†лме тазалаушы мен медбикелерге де жабы-
сып жаЈдайларын сґрап, олардыЎ †зiммен „Ўгiмелескенiн
тiлеймiн. Олар маЈан таЎырјай јарап, „лде мазај, „лде
сандырај деп ґЈып, жауап бермей †те бередi.
Аутотренингке бардым. Д„рiгер јыздыЎ Ґнемi бiрдеЎе
айтјысы келiп тґрЈандай с„л-п„л тҐрiлiп тґратын с„би
ерiндерiн к†ргенде, к†Ўiлiм аздап та болса жайланЈан-
дай болды. Бiрај iшкi беймаза сезiм „лi толастамаЈан
едi. СеанстыЎ †н бойында †тiрiк ґйыјтаЈан болып, тiптi
жґрт тарап кеткеннен кейiн де јимылдамай жата бердiм.
Ајыры к†зiмдi ашып јалЈан кезде тура јарсы алдымда
айрыјша бiр жылы шыраймен †зiмдi Ґнсiз барлап тґрЈан
д„рiгер јызды к†рдiм. ОныЎ жанарынан тараЈан жылы
аЈынЈа жаным да, т„нiм де балји тҐскен секiлдi. Апыр-
май, адамнан жґмбај не бар екен жер бетiнде! Жалт ет-
кен жалЈыз жанар жаныЎа осынша јуат бередi деп кiм
ойлаЈан?
Алайда оныЎ:
– Сiз ґйыјтамадыЎыз Јой, – деген с†зi „зiл Ґнмен ай-
тылса да, менi с„л-п„л абдыратып тастаЈандай болды.
Мен †зiмнiЎ «т„ттi» ґйјыммен жґртты алаЎсыз
сендiрдiм деп ойлаЈам... Бiрај јыздыЎ жґмсај жҐзi б„рiн
жуып-шайЈандай болды. «АдамЈа к†п ештеЎенiЎ керегi
жој, и„, тiптi ештеЎенiЎ де, тек д„л осылай жылы шы-
раймен бiр јараса жетiп жатыр» деп ойладым iшiмнен.
– Сiз †зiЎiздi јинаЈан мазасыз ойларды маЈан бере ала-
сыз ба? – дедi кенет ол менiЎ јолымнан ґстап.
Абдырау сезiмi маЈан јайта оралды. «Ѕайтiп? Ѕалай?»
Алајаным терлегендей болды. Ѕолымды босатып алдым.
Ол маЈан «мґныЎыз не, к†Ўiлге келетiн ештеЎе деген жој
едiм Јой» дегендей, ренiшсiз наздана јарады. ТґЎЈиыј
жанары тґтас бiр „лем секiлдi. ОндаЈы мейiрiм, инабат,
„демiлiк жаныЎды баурап, жаураЈан жҐрегiЎдi беймаЈлґм
рајатја б†лейдi. …лгi жанар менi Ґнсiз жґбатјандай бо-
лады:

– 36 –
«К†ЎiлiЎiзге ауыр тиетiндей оспадар јылыј жасасам,
Јафу †тiнемiн! ЖаныЎыз сонша н„зiк пе едi?! СiздiЎ iшкi
ой азабыЎызЈа дауа болсам деп едiм. ЖанЈа жаннан басја
шипа жој. ЅараЎыз менiЎ жанарыма. Жанар ешјашанда
†тiрiк айтпайды».
«СiздiЎ жајтан жанЈа жайлы бiр жылы аЈынныЎ есiп
тґрЈанын бiрiншi к†ргенде сезiп едiм, – деймiн мен де
Ґнсiз. – Бiрај оныЎ кiмге баЈытталЈанын айыра алмаЈан-
мын. Мазасыз ойлар менде тым к†п јой. ОныЎ б„рiн бер-
сем, Сiзге обал жасаймын ба деп јорјамын».
«Сiздi ой азабынан јґтјара алсам, ол – маЈан да ба-
јыт».
Мен селк ете јалдым. ‡йткенi „лгi с†з iшкi „Ўгiмеге
ґјсаЎјырамайды. ЅґлаЈыма аныј естiлгендей.
– Не? – дедiм даусымды шыЈарып, естiген-естiмегенiмдi
аныјтау Ґшiн.
– Сiздi ой азабынан јґтјара алсам, ол – маЈан да ба-
јыт, – дедi ол айтјан с†зiн јайталап.
Iшкi диалог сыртјы диалогја ауысты. МаЈан жанар-
мен с†йлескен „лдејайда шынайы да тҐсiнiктi к†рiнiп
едi. С†з – к†п жаЈдайда буалдыр, екiґшты... Мен Ґнде-
гем жој. ‡йткенi „Ўгiменi Ґнсiз жалЈастырЈым келдi.
«Сiзге азапты ойларымды бергенiм – бҐкiл таЈдырымды
бергенiм», – деймiн iштей Јана. …рине, †мiрде бiр-ај рет
айтылатын мґндай шешушi ойларды естiртiп айту мен
Ґшiн јиын болар едi.
«Ѕабыл алдым б„рiн де», – дейдi оныЎ жанары „лде-
бiр нарт„уекелге бел байлаЈандай тҐрмен. МенiЎ жҐрегiм
лҐпiлдеп јоя бердi.
– Рас па? – дедiм јалай с†йлеп јоя бергенiмдi †зiм
байјамай.
– Рас, – дедi ол сабырлы Ґнмен.
ТоЈанды бґзЈан дария суындай „лдебiр јуатты сезiм
тасјыны менiЎ жан дҐниеме лап бердi. ЅґлазыЈан
к†ЎiлiмнiЎ ш†л даласы лезде јґлпырЈан к†к-жасыл †лкеге
айналды. Адам жанына јуат беретiн јґдiреттi кҐш бґл
†мiрде бар екен. Тек кезiгуге јґдай жазса...
Мен алајанымныЎ јґп-јґрЈај екенiн сезiп, оныЎ
јолынан ґстадым. Ол †згенiЎ п„рменiне мойынсынЈан
адамдай мґЎайЈан шарасыз кҐйде жанарын т†мен тҐсiрдi.

– 37 –
Ѕолын босатпај болып, болмашы јимыл жасап едi, мен
жiбермедiм. ‡йткенi менiЎ бойымды билеген јуат пен
сенiм тым зор едi. Мен †з бойымнан „лдебiр жеЎiс салта-
натын сезгендей болдым. Мґным, „рине, пенделiк.
‡йткенi осыныЎ алдында Јана жалЈыздыј јаѕарынан јал-
тыраЈан бейшара жанЈа бґл јуатты оныЎ †зi бердi. Ендi
сол јуатты арјаланып бґл †зiнiЎ жарылјаушысына †зi
кҐш к†рсетiп тґрЈан секiлдi.
Мен оны јолынан тартып †зiме жајындаттым. ЖанЈа
жайлы јоЎыржай жґпар иiстi сездiм. ОныЎ дымјыл
тартјан јолынан болмашы дiрiл байјалады. О, тоба,
оныЎ бойындаЈы дiрiл кҐшейген сайын, мендегi „лдебiр
астамшыл, тентек сезiм јан иiсiн сезген акуладай ой-
јастап, айбаттана тҐскендей болады. Мен †зiме-†зiм
тҐсiнбей, бейтаныс бiреудi к†ргендей аЎырып јалдым.
Ајыры „лгi бейтаныс бiреудi таныЈандай болдым. Ол –
менiЎ бiр с„ттiк пенделiгiмдi пайдаланып, к†Ўiл
тҐбiндегi зынданнан бас к†терген хайуани сезiмдер
екен.
– Жој! – дедiм ышјына сыбырлап. – Жој! Ешјашан
да! – Мен хайуани сезiмдердi зындан iшiне јайта јуып,
„реЎ дегенде аузын бекiтiп, уѕ деп демiмдi алып, басым-
ды к†тердiм. Ол „лденеден јысылЈан с„бидей бетiнiЎ ґшы
јызарып, маЈан Ґрке јарап, абдырап тґр екен.
– Сiзге емес. Сiзге айтып отырЈам жој. ‡зiме, †зiме, –
деймiн †зiмдi јолыммен к†рсетiп.
Ол с„л-п„л жымиЈандай болды. Адам жҐзiндегi алјы-
зыл арай тазалыј пен н„зiктiктiЎ белгiсi iспеттi. Ѕызара
бiлетiн жаны жґја жандардыЎ †н бойынан теЎдесi жој
сґлулыјтыЎ, имангершiлiк пен шыншылдыјтыЎ лебi
еседi.
Ол јатардаЈы орындыјја отырып, бiрдеЎе айтуЈа ојта-
ла берген едi, мен ајырын Јана јолыммен оныЎ аузын
жаба јойдым. ОныЎ жґп-жґмсај ерiндерi алајанымды
јытыјтаЈандай болды.
– Керегi жој, – дедiм сыбырлап. – Мынандай Јажа-
йып Ґнсiз „Ўгiмеден кейiн, јалЈанныЎ б„рi артыј. Еште-
Ўе айтпаЎыз.
Ол сыЎЈырлап кҐлiп жiбердi де, Ґнсiз „ЎгiменiЎ соЎЈы
нҐктесiн јойЈысы келгендей, маЈан кҐн шґЈыласындай

– 38 –
шуајты жанарымен мейiрiмiн т†ге јарап, т†Ўiрегiмдi аппај
нґрЈа б†ледi. Мен таЈы да ертегi „лемiне сҐЎгiдiм де кеттiм.
НаЈыз ертегi – аныј †мiр.
12
9 к†кек
Мен ґзај уајыт ꥡгiрт те јапырыј ЈимараттыЎ iшiнде
болып, ендi сыртја шыЈып, табиЈатты, јоЈамды, адам-
дарды к†рiп, †зiнен-†зi м„з болып жҐрген бiреудей кҐй
кешiп жҐрмiн.
‡зiмдi мазај јылып жҐрген зымиян јґрбымды ауру-
ханадаЈы аурулардыЎ арасынан табам деген ойдан бiрте-
бiрте јайта бастаЈан секiлдi едiм. …лдебiр шашы к†зiне
тҐскен арыј жiгiттiЎ менi к†ргенде сасјалајтап б†лмесiне
кiрiп кете беретiнi болмаса, јалЈандарыныЎ жҐрiс-тґры-
сынан кҐдiктi ештеЎе бiлiне јоймаЈан. Арыј жiгiт, тек
мен емес, бетiне тура јараЈан адамды к†рсе болды,
б†лмесiне тыЈылатын, Ґрей дертiне шалдыјјан бiреу
екен.
Бiрај ойым таЈы †згердi. Бойыма јуат жиналЈан кезде
Бейтаныс јґрбымен текетiрес iшiмде јайта басталады. Оны
јолЈа тҐсiрудiЎ жаЎа айла-т„сiлдерiн ойластыра бастай-
мын.
Кiм бiледi, б„лкiм, кездесiп јалар деген оймен сырт-
ја шыјјанмын. АуладаЈы адамдар †згерiптi. Т†белескiш
д„у жiгiт те, таяј жеген жалбыр шаш та, аузы с†зден
босамайтын ајсары кiсi де жој. ‡зiн «Айса пайЈамбар-
мын» деп таныстыратын јараторы жiгiт аула тҐкпiрiндегi
еЎ шеткi орындыјта †зiмен-†зi с†йлесiп отыр. ЖаЎа
келгендердiЎ к†бiсi кiсiкиiктенiп ешкiмге жоламайды.
Сондыјтан менiЎ жґртты с†зге тартпај болЈан
„рекетiмнен ештеЎе шыјпады. …ркiмнiЎ жҐзiне кҐдiкпен
сґјтана јараЈан осы жҐрiсiмнiЎ ерсi екенiн †зiм де тҐсiне
бастаЈан секiлдiмiн.
Ајыры кҐдерiмдi Ґзiп, „бден јалжырап шаршаЈан
кҐйiмде тҐннiЎ бiр уаЈында т†сегiме јисайдым.

– 39 –
13

жүктеу/скачать 1,3 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: