«...Сосын тозақ үстіне көпір қойылып, шапағатқа рұқсат етіледі. Сонда (пайғамбарлар)
: «Уа, Аллаһ! Құтқара гөр, құтқара гөр!» – деп айтады» , –
деген. Сонда (сахабалар):
«Уа, Аллаһтың елшісі! Көпір деген не?» – деп сұрайды. Пайғамбар (с.а.с.):
« (Ол)
– тайғанақ апат. Оның Нәжд жерінде өсетін тікенекшелері бар «сағдан» деп аталатын (өсімдік)
сияқты ілмектері мен қысқыштары бар. Мүмін оның үстінен қас қаққандай, шақпақша, желдей, құстай, жүйрік арғымақ жылқыдай өте шығып, аман-сау құтылады. (Біреулер)
жарақат алып құтылады, (ал біреулер)
жығылады. (Жаннаттықтардың)
ең соңғылары сүйреп өткізіледі. Мен сендерге ақиқатты жариялап тұрмын. Сендерге сол күні кім мүмін екені анық болады. Олар өздерінің құтылғанын көрген кезде бауырлары үшін: «Раббымыз! Бауырларымыз... Бізбен бірге намаз оқитын, ораза тұтатын, амал істейтін», – деп дұға қылады. Сонда Раббының рақымы
