117
қаламгерлерінің шығармаларын талдағанда, әсіресе, діни танымдық және
мифологиялық түсініктердің семиотикалық кілтін ашудың маңызы зор.
Лингвистика ғылымын дамытудың қазіргі кезеңі ұлттық мәдениет пен
тілдің өзара байланысты дамуының күрделі үдерісін көрсететін тілдік
бірліктерге деген қызығушылықтың күшеюімен сипатталады. Ондай тілдік
бірліктер авторлардың, жалпы сол тілде сөйлеушілердің когнитивті базасының
құрамдас бөлігі бола отырып, кең ассоциативті әлеуетке ие болады және
сөйлеудің экспрессивті-эмоционалды, образды етеді.
Қазіргі таңда тілдік тұлғаның өмірде көрген-түйгені, отбасында алған
тәрбиесі, қоршаған ортаға деген көзқарасы
автордың аялық білімі
деп аталады.
Аялық білімге қатысты отбасы, тәрбие, қоғамның түрлі құбылыстары, ұлттық
салт-дәстүр, діл мен дін, мәдениет пен болмыс мәселелері сияқты қазақтың
сипатын танытушы бұл ұғымдар автордың тілдік білімімен ұштасып, көркем де
мазмұнды шығарма туғызады. Сайып келгенде, автордың көркем шығармадағы
бейнесі арқылы тілдік тұлғаның рухани әлемі, ойлау өрісі, аялық білімі көрініс
табады.
Жоғарыда айтылғандарды жинақтай келе, мынадай тұжырымдар жасауға
болады. Көркем әдебиеттің айрықша белгісін суреткер шығармашылығының
даралық ерекшеліктері құрайды. Ол ерекшелік тілдік категориялар жүйесінде
көрініс табады. Ол категориялар өзара байланыса және мазмұнмен біріге
отырып, біртұтас бүтінді құрайды. Осы категориялар ұлттық ерекшеліктерді
тасымалдаушы, жеткізуші болып табылады.
Көркем мәтін
аса күрделі құрылым. Оны толық қабылдау, түйсіну
тұлғаның мәдени деңгейіне, оның аялық білімдеріне байланысты, тікелей
тәуелді болады. Көркем мәтінге түсіндірме беру, ондағы берілген кодын ашу
жеткізілім құралдары мен олар арқылы жеткізілетін мазмұнның арақатынасына
талдау жасауды қажет етеді. Бұл да
өте күрделі құбылыс. Ал көркем әдебиет,
бір жағынан тілдік білім алудың қайнар көзі болса, екінші жағынан, тұлғаға
ықпал ететін аса қуатты құрал, оны ойлауға және талдау жасауға итермелейтін
фактор болып шығады.
Достарыңызбен бөлісу: