Гипофиздің хромофобты аденомалары науқастардың орта есеппен 5% акромегалия немесе гигантизмнің дамуын тудырады. Олар нашар түйіршіктелген ісіктерге жатады. Оларды түзетін жасушалардың ацидофильділігі аз, цитоплазмасы аздаған диаметрі 80-200 нм электронды тығыз қабықшасы және перигранулярлы ареоласы бар электронды тығыз түйіршіктері бар сирек. Жасуша ядросы ықшам және ядрошықтан тұрады. Ең ірі жасушалар ацидофильді аденомаларға қарағанда аз болса да, көп мөлшерде секреторлық түйіршіктерді қамтиды. Қатты немесе трабекулярлық құрылымның хромофобты аденомалары гипофиздің төменгі бүйір бөлігін алады. Акромегалия дамуының негізінде ТТГ түзетін жасушалардың ультрақұрылымдық ерекшеліктері бар, сонымен қатар өсу гормонын бөлетін хромофобты аденомалар жатқан жағдайлар сипатталған.
Ісік, әдетте, баяу өседі, оның мөлшері кішкентай, бірақ кейде бұл ісіктер диаметрі 3-4 см-ге жетеді және жиі түрік ер-тұрманында деструктивті өзгерістерді тудырады. Аденогипофиздің бұл эозинофильді ісіктері әдетте көп мөлшерде соматотропты гормон – өсу гормонын қамтиды (А. Сегалофф және т.б., Ч. Гемзелл, Д. Йоккос, Р. Люфт, М. И. Балаболкин). Сыртта эозинофильді аденома салыстырмалы түрде тығыз дәнекер тінінің капсуласымен жабылған және ісіктің өзі серпімді консистенцияға ие. Кесуде бұл ісік қызғылт немесе сұр реңкті, біртекті құрылымды.
