Тәсіл күрделі әдіс болып табылады, ол зерттеу барысындағы бірнеше нысаналы әдістердің жиынтығы
жүктеу/скачать 13,45 Kb.
|
|
1-апта Ғылыми-зерттеу немесе ғылыми-зерттеу жұмысы үш негізгі құрамдас бөліктерді қамтиды. Олар мақсатты адам қызметі, өзекті ғылыми жұмыс, ғылыми жұмыс және ғылыми жұмыс құралдары тақырыбы болып табылады.Зерттеу құралдарына түрлі процедуралар, әдістер, тәсілдер, методикалар, жүйелер мен методологиялар кіреді. Бұл түсініктер төмендегі логикалық қатарды құрайды. Әдіс - зерттеу барысында белгілі бір қорытынды алуға бағытталған, бір немесе бірнеше метематикалық, немесе логикалық операциялардың теорияға немесе практикаға негізделген түрі. Процедура – белгілі бір операциялар жиынтығының орындалуын қамтамасыз ететін іс-әрекеттердің жиынтығы. Тәсіл – күрделі әдіс болып табылады, ол зерттеу барысындағы бірнеше нысаналы әдістердің жиынтығы. Методика – бір немесе бірнеше әдістер жиынтығына негізделген зерттеу жолдары, немесе олардың жиынтығына негізделген әдістер. Методология - зерттеу әдістері, жүйелері мен методтары жөніндегі білімнің жиынтығы. Жүйе – күрделі құбылыстар мен процестерді зерттеу үшін қажетті техникалық құралдар мен методикалардың жиынтығы.Ғылыми танымның нәтижелері түсініктерді қалыптастырумен аяқталады. Ғылымның түсініктілігі бір-бірімен тығыз байланысты аксиомалар, теоремалар мен тұжырымдардың қатаң логикалық құрылысымен түсіндіріледі. Түсініктер көп жақты құрылымға біріктірілген. Теория – бұл түсініктің кеңейтілген түрі. Кез келген ғылыми теория – Евклидтің не Н.И.Лобачевскийдің геометриясы, кванттық механика, не қазіргі заманғы космогония - түсініктердің қалыптасуының мысалы бола алады. Түсініктердің қалыптасуы - үздіксіз жүретін күрделі үрдіс. Әрбір ғылым белгілі бір заңдылықтарға бағынатын түсініктер жүйесі болып табылады.Ғылым кумулятивті үрдіс деп аталатын тек қана фактілердің жай жиынтығы емес. Фактілерді әдетте гипотеза мен теориялар арқылы түсіндіруге тырысады. Олардың ішінде белгілі бір кезеңде парадигмаға айналатын жалпыға ортақ немесе фундаменталды теория болады.Кезінде осындай парадигма ретінде Ньютонның аспан және жер денелерінің қозғалыс теориясы қарастырылды, өйткені, бұл теорияға нақты механикалық процестерді зерттеуші дерлік ғалымдар сүйенді. Дәл осылай, электрлік, магниттік, оптикалық және радиотолқындық процестерді зерттеуші барлық ғалымдар Д.К.Максвелл жасаған электромагниттік теорияның парадигмасына сүйенді.Ғылыми революцияларды талдау үшін, ғылымға парадигма түсінігін енгізген америкалық ғалым Томас Кун (1922-1996 ж.) олардың ерекшелігін – бұрынғы парадигманың жаңа парадигмаға ауысуы, яғни зерттеліп отырған процестердің жаңа, терең және күрделі түріне ауысуын көрсетіп кеткен. Оның пікірі бойынша ғылымның дамуын екі кезеңге бөлуге болады: - қалыпты кезең, бұл кезде ғалымдар парадигманы жеке, арнаулы сипаттағы мәселелерді шешуге пайдаланаған; - экстраординарлық кезең - жаңа парадигманы іздеу кезеңі. Осындай қөзқараста жаңа парадигманың бұрынғы зерттеулермен ешқандай байланысы жоқ бола тұрып, оның өзінің пайда болуы түсініксіз болатыны сөзсіз. Шын мәнінде, парадигмаға қарама-қарсы аномалиялық фактілер мысалдарынан – анализ, бағалау сияқты процестердің ғылымның кәдімгі даму кезеңінде-ақ пайда болып жатқандығын байқауға болады. Сондықтан ғылымның дамуының көрсетілген кезеңдерін бір біріне үзілді – кесілді қарама - қарсы қою негізсіз болып, бұл көзқарас көптеген ғалымдардың тарапынан қарсылыққа кездесті.Тиісті ғылыми жабдықтарды (өлшеу, есептеу, т.б.) пайдаланып, ғылыми-зерттеу нысанының жаңа немесе тазартылған, білім алу үшін қажетті нақты әдістері мен білім жиынтығы негізінде жұмыс жабдықтары қолданылады. Ғылыми жұмыстың тақырыбы – ол ғалым қызметінің білімге бағытталған зерттеу объектісі болып табылады. Зерттеу нысаны материалдық әлемнің (мысалы процессорлық кулер) кез келген объект, құбылыс (мысалы, салқын соққанын), (салқын және салқындату мүмкіндіктерін пішіні арасындағы мысалы,) құбылыстар арасындағы байланысты, мүліктік (суыту мүмкіндігі) болуы мүмкін. Зерттеу пәні объектінің қосымша және объект туралы алдын ала білім кіреді. Оның мақсатына қарай зерттеу, сипаттағы немесе өнеркәсіптік өндірістің байланысты дәрежесі, тереңдігі және ғылыми жұмыстың сипаты мынадай негізгі түрлерге бөлінеді: іргелі, қолданбалы және дамыту.Іргелі ғылыми зерттеу – табиғат пен қоршаған әлемнің ғалами мәселелерін қарастырады, оның зерттеу пәні ретінде әлем мен бүкіл жаратылыс құрылымының жалпы заңы мен ортақ заңдылықтары табылады. Бұл ғылымнын маңызы ешқандай экономикалық критерийлермен өлшенбейді, одан алынған нәтижелерді жақын уакытта колдану мәселелері койылмайды. Мұндай зерттеулердің мақсаты - табиғи жаңа заңдар ашылуы, іс-шаралар және жаңа теориялар құру арасындағы байланыстарды ашу. Іргелі және оң нәтижелерді алу тұрғысынан маңызды тәуекелдер мен белгісіздікке байланысты негізгі ғылыми-зерттеу ықтималдығы 10% артық емес. Алайда, негізгі зерттеулер ғылым мен қоғамдық өндірістің негізі болып табылады.Қолданбалы ғылыми зерттеулер – іргелі ғылымның жетістіктеріне сүйене отырып, өмірге жақын түсінікті міндеттерді қарастырады. Мұнда ғылыми нәтижелерді іс жүзінде пайдалану негізгі міндет болып саналады, сондықтан бұл салаға жататын зерттеулерді бастар алдында «Бұл кімге қажет?» деген сұрақтар қойылады. Іргелі және қолданбалы ғылымның арасында айқын шекара жүргізу мүмкін емес, себебі қолданбалы ғылым өзінің даму барысында және жетістіктерін қорытындылай келе бірте-бірте зерттеудің іргелі түріне айналады. Ал керісінше, іргелі ғылым тапқан жаңалықтарды пайдалана отырып, колданбалы ғылым өндіріс пен шаруашылықтың ірі мәселелерін шешуге көп ықпал жасайды. Жүргізіліп отырған жұмыстың түріне қарай қолданбалы ғылым теориялық немесе эмпирикалық (тәжірибе) сипат алады.Қолданбалы ғылыми зерттеулер инженерлік ғылымдар саласындағы, атап айтқанда ғылыми-зерттеу, негізгі зерттеулер өндірілген ғылыми білім «обьективтілігі» ретінде бағытталған. Технология саласындағы қолданбалы ғылыми зерттеулер, әдетте, тікелей табиғатпен байланыссыз болып табылады. Олар, әдетте, машина технологиясы немесе ұйымдық құрылымы жəне олардың зерттеу объектісі «жасанды» табиғат. Практикалық бағыттылық (бағыт) және қолданбалы зерттеулер мақсаты өте маңызды күтілетін нәтижелерді алу ықтималдығы 80-90% деңгейін береді. Жобалау– жабдықтарды тәжірибелік үлгілерін құру және өңдеу үшін қолданбалы зерттеулерді пайдалану (машиналар, құрылғылар, материалдар, бұйымдар), өндіру технологиясы, сондай-ақ қолданыстағы технологиясын жетілдіру. Жобалау сатысы зерттеу нәтижелері барысында қоғамдық өндірістің басқа да салаларында олардың қолдануға мүмкіндік беретін нысанын қабылдайды.Ғылыми қызметтің үш нысандар арасындағы шекаралары ұялы болғанына қарамастан, олар ғылым саласында тиесілі біріктіріледі. 1.3 Ғылыми зерттеулер құрылымы Ғылыми зерттеулер қолданбалы ғылымдар саласында жүзеге асырылып, ғылыми-зерттеу құрылымын құрайтын қадамдар сериясы болып табылады. Ғылыми-зерттеу мынадай кезеңдерді қамтиды: - мәселенің қойылымы. Зерттелуге тиіс мәселені және ғылыми зерттеу проблемасының дәл тұжырымын табу қадамы. Бұл көбіне оның табысты нәтижелеріне байланысты зерттеу міндеттерінде тұжырымдау маңызды болып табылады. - гипотезаны ұсыну және қолдау. Ғылыми жұмыста белгілі бір фактілерді алдын ала түсіндіруге негіз болатын ұсыныс немесе болжау, кез келген бекіту. Гипотезаны басқа параметрлерімен емес, оларды ең қолайлы таңдаудың бірнеше нұсқалары болуы мүмкін. Тексеру үшін гипотеза зерттелетін нысанның жақсы түсіндіру мақсатында алдын-ала эксперименттер жүзеге асырылуы мүмкін. - теориялық зерттеу. Зерттеліп жатқан нысан мен синтез процесіндегі білімді байланыстыру және қоршаған ортамен байланыстыру, эмпирикалық зерттеулердің нәтижелерін түсіндіру және кеңейту, жалпы заңдылықтармен формализацияны көрсету. Теория сапалы түсінік пен сандық өлшеулердің әртүрлі сатыларында дамиды да, математикалық теңдеулер түрінде көрсетіледі. Теориялық зерттеудің мақсаты – құбылыстарды қорытындылау жəне олардың арасындағы байланыста қабылданған жұмыс гипотезасының салдарынан бақылау болып табылады. Бұл зерттеу қабылданған аналитикалық гипотезаны дамытады, яғни зерттеу проблемасының теориясын дамытуға әкелуі тиіс. Таңдалған теория, өз кезегінде, ғылыми-зерттеу проблемасына байланысты фактілер мен оқиғаларды түсіндіруге және болжауға арналған. Мұнда шешуші фактор практикасының критерийі болып табылады.Эксперименттік зерттеу. Эксперимент немесе ғылыми тәжірибе - ең қиын зерттеулер ғана емес, сонымен қатар уақыт жұмсайтын кезең болып табылады. Эксперимент мақсаты әр түрлі болады және ғылыми зерттеулер сипаты мен кездесу реттілігіне байланысты болады.Экспериметтік зерттеу дегеніміз жаңа ғылыми білім алуға бағытталған зертеу әдісі. Теориялық зерттеу барысында алынған ғылыми нәтижелерді эксперименттік жағдайда тексеру керек болып табылады. Эксперимент нақты есепке айналатын жағдайда құбылысымен процестерді байқауға немесе ғылыми негізінде қойылған зерттеулерге арналған жұмыстар жиынтығы. Эксприменттің негізгі мақсаты ғылыми тақырыптың мазмұнын терең зерттей отырып жұмыстың гипотезасын және басқада теориялық шарттарды тексеру жүргізу жағдайына байланысты эксперимент бірнеше топтарға талданады. Бұл зерттеу теориялық негізде жеткіліксіз болған кезде іздеу үшін эксперименттер ортақ болып табылады. Бұл жағдайда, теория түсіндіріледі және эксперимент қорытындыларын шығарады. Талдау және нәтижелерін салыстыру. Эксперименттік және теориялық зерттеудің нәтижелерін салыстыру жұмысының салдары гипотезаны және оған туындайтын зардаптардың тұжырымын растау немесе гипотезаны нақтылау қажет болып табылады. Кейде ол (теріс нәтижелерімен) гипотезаны қабылдамауы мүмкін. Қорытындылау. Бұл бөлімде зерттеу қорытындыларын, алынған нәтижелерді тұжырымдайды және қолдағы тапсырмаға сәйкес келуін тексереді. Таза теориялық зерттеулер үшін, осы қорытынды кезең болып табылады. Жұмыстардың басым көпшілігінде кезекті кезеңдері бар. Нәтижелерін меңгеру – ол таза инженерлік «баптау» аясында таптырмайтын қиыстыру, зерттеу авторлардың қатысуын талап етпейтін жəне нәтижелерін өнеркәсіпте енгізуге, іске асыруға технологиялық принциптері мен жобалау принциптерін дамытуға арналған кезең. Келесі қадамда келтірілген төрт деңгей талқыланатын болады. Олар: міндеттер қою, гипотеза, теориялық зерттеу, талдау және нәтижелерді салыстыру номинациясы және қолдау. Ғылыми танымның әдістері жалпы деңгейлеріне, ғылыми зерттеу үдерісіне, қолданылу ауқымының кеңдігіне қарай бірнеше топқа бөлінеді. Олар: - жеке; - жалпы ғылыми; - жалпылама (философиялық) әдістері. Жеке әдістер нақты зерттеулердің тар шеңберінде қолданылады және зерттелетін объектілердің сапалық ерекшеліктерімен тығыз байланыста болады. Пәндік бағдарына қарай зерттелу үдерісі: физикалық, биологиялық, әлеуметтік әдістерін қолданылады. Мысалы, химиядағы валенттілікті табу, социологиядағы анкета жүргізу әдістері сияқты. Зерттелетін объекті мен оны зерттеу арасындағы тәуелділікті ескере отырып, зерттеуші объект пен әдістің сәйкестілігін қадағалау керек. Жалпы ғылыми әдістер ғылыми зерттеулер аясында кең қолданылады.Ғылыми таным эмпириялық және теориялық деңгейлерге бөлінеді. Жалпы ғылыми әдістердің кейбірі тек эмпириялық деңгейде (бақылау, эксперимент, өлшеу), басқалары тек теориялық деңгейде (идеалдау, формалау), тағы бірқатары эмпириялық және теориялық деңгейде (модельдеу) қолданылады. Танымның эмпириялық деңгейінің әдістері Эмпириялық танымның бастау алатын әдісі — бақылау. Ол айналадағы нағыздық объектілері туралы бірқатар алғашқы ақпараттар алуға мүмкіндік береді. Бақылау белсенді танымдық үдеріске жатады және нысан мен сыртқы дүние құбылыстарының сезімдік (көбінесе көру) бейнеленуі болып табылады. Бұл әдісті қолданған кезде танушы адам белгілі бір тану мақсатына сүйенеді. Әдетте, ойша әрекет бағдарламасын жоспарлайды және алынған айғақтарға, демек, нақтылық туралы білімдерге сәйкес келетін түсінік береді.Бақылау үдерісінде зерттеуші салыстыру және өлшеу операцияларын қолданады. Зерттеуші объектіні белгілі бір белгісі бойынша салыстырады, сонан кейін оны өлшейді. Өлшеу барысында субъективтілікті мейлінше азайтады. Ал өлшеу кезінде өлшеу құралдарын қолдану зерттеушіні физикалық үдерістерді тіркеудің; сезім органдары сияқты сенімсіз құралдарынан бас тартқызады.Эмпириялық танымның бұдан да күрделі әдісі тәжірибе болып табылады. Тәжірибе деп объектінің өзіне сай қасиеттерін айқындау зерттеушінің оған жасанды жағдайлар жасау жолымен әсер етуін айтамыз. Мұндай жағдайда зерттеуші алдын ала объектінің белгісіз (жасырын) сипаттарын ашу үшін, оның өту жағдайларын өзгерте отырып, табиғи үдеріс барысына енеді. жүктеу/скачать 13,45 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|