КӨШПЕНДІЛЕР
МӘДЕНИЕТІНІҢ
ЕРЕКШЕЛІГІ:
Көшпелілер мәдениетінің бір ерекшелігі — олардың
мәдениетінің көбінесе синкретті болып келуінде .
Көне заманда қазақ жерінде өмір сүрген тайпалар ,
одан кейін орта ғасырлардағы түркілер бүкіл
Еуразиялық көне және ортағасырлық өркениеттер мен
әр түрлі себептер арқылы араласты .
Сол аркылы
көшпелілер өздеріне түрлі халықтардың жақсы мәдени
жетістіктерін қабылдады , өздерінің мәдени үлгілерін
басқа халықтарға жұғыстырды . Көшпелілер түрлі
мәдениеттердің бір-бірімен араласуына ,
жақындасуына қозғаушы күш болған , дәнекер
қызметін атқарған .
То
қ
анова Аяужан
Қазақстан шеңберінде көшпелілік
қалыптасқан аймаққа Каспий маңы
ойпаттары, Үстірт, Торғай, Жем
жоталары, Бетпакдала, Балқаш маңы
далалары, Сарыарқа, Мұғалжар,
Маңғыстау жоталары, Алтай,
Тарбағатай, Жоңғар, Іле
Алатауларының тау беткейлері және
таулы өлкелері жатады.
Археолог К.Ақышевтың пікірі бойынша,
Қазақстан жерінде көшпелі мал
шаруашылығының қалыптаса бастауы қола
дәуірінің соңы, темір дәуірінің басына, яғни
б.з.д. IX—VII ғасырларға жатады. Осы
кезден бастап, Орталық, Батыс Қазақстан
жерінде меридиан бойымен көшу,
ал Шығыс
Қазақстан мен Жетісуда қыста жазықтар мен
қар аз түсетін таулардың қойнауын қыстап,
жазда биік таулы жайлауларға көшу
қалыптасқан.
То
қ
анова Аяужан
