1 дәріс. Тақырыбы: Тәрбие арнайы білімнің құрамдас бөлігі ретінде Дәріс жоспары: Тәрбиелеу процесі 2
Дәріс №9. Оқушылардың ұжымдық шығармашылық істері
жүктеу/скачать 130,54 Kb.
|
Лекция (3)
Ерік Анель вм-302 срс, Ерік Анель вм-302 срс, Ерік Анель вм-302 срс, Lecture 8, Жас ерекшеліктегі психика дамуының әлеуметтік тарихи шартталуы, СПИСОК ВОЕНКОМАТ МІНЕЗДЕМЕ
| Дәріс №9. Оқушылардың ұжымдық шығармашылық істері
Дәріс жоспары: 1.Балалар ұжымының әлеуметтік қызметі 2. Ұжымдағы оқушыларды тәрбиелеудің түзету бағыты. 3. Ұжымдағы оқушыларды тәрбиелеудің ұйымдастыру формалары. 1.Педагогикада ұжым ынтымақтастықтың, өзара көмек көрсетудің, талапшылдықтың, тәртіптің және барлығы үшін және әрқайсысы үшін жауапкершілігінің нақты жүйесімен сипатталатын тәрбиенің тиімді құралдарының бірі ретінде қарастырылады. Ұжымшылдық жеке және қоғамдық мүдделердің саналы қатынасына негізделген жеке тұлғаның сапасын білдіреді,бұл адамның мінез-құлқын пәрменді реттеушісі болуға тиіс. Осыған байланысты ұжымдағы оқушыларды тәрбиелеуге ерекше рөл беріледі, бұл ретте жеке жұмысқа, ұжымның әрбір мүшесіне жеке тәсілдеме беріледі. VIII түрдегі түзету мектебіндегі балалар ұжымының рөлі, әсіресе мектеп интернатындағы рөлі өте маңызды. Өйткені ұжымдық іс-әрекет арқылы ақыл-ой кемістігі бар оқушылар іс жүзінде адамгершілік мінез-құлық нормаларын меңгереді. Бұл балалардың әлеуметтік дамуы, қоғамдық мораль нормаларын түсіну, бұл өз бетінше өмір сүруге және қоғамдық өндіріске қатысу үшін қажет, баланың ұжымда өмір сүруі мен дамуы процесінде жүзеге асырылады. Ұжымда алынған ынтымақтастық формалары баланың жеке мінез-құлқына ауысады. Бұны Л. С. Выготский, жоғары психикалық функцияларды құру және олардың қалыптасу принципі болып табылады деп көрсетеді. Ұжымдық қызмет балалардың адамгершілік дамуы үшін қолайлы жағдай жасайды. Бұл ретте қарым-қатынас жасау үшін кең мүмкіндіктер бар, балалардың тұлғааралық қарым-қатынаста тең құқылы жағдайы, өзін-өзі бекіту мүмкіндігі қамтамасыз етіледі. Ақыл-ой кемістігі бар оқушыларды оқытуда бұл тәрбие жұмысының маңызды бағыты айтарлықтай күрделі, өйткені ол оқушылар құрамының ерекшелігіне тікелей тәуелді, бұл өз кезегінде ұжымның дамуына айқындаушы әсер етеді. Ұжым құруда жұмыс жасай отырып, мұғалімдер мен тәрбиешілер ең алдымен балалар арасында іскерлік және жеке қарым-қатынасты ұйымдастырады. Бұл жұмыстың табысы педагог қызметкерлердің әрбір баланың ерекшеліктері мен мүмкіндіктерін қаншалықты терең білетініне және оларды балалар ұжымын қалыптастыру бойынша жұмыста қалай ескеретініне байланысты. Ақыл-есі кем балалар арасындағы жеке және іскерлік қарым-қатынастар өте қиын және баяу қалыптасады. Бұл балалар, әдетте, жеткіліксіз коммуникативтік, оларға реакциялардың барабар еместігін, айналасындағылармен қарым-қатынас сипатын терең түсіне алмауы тән. Ақыл-ой кемістігі бар балалардың мінез-құлқына қарым-қатынас бойынша серіктестің мүдделерін түсінбеуі, әсіресе өзінің нақты жеке мүдделерін ұжымның ортақ мүдделерімен байланыстыру тән. Көбінесе бұл жеке ерекшеліктерімен ғана емес, ақыл-ой кемістігі бар мектеп оқушыларының ұжымның ортақ мүдделерін абстрактылы қабылдайтынымен түсіндіріледі. Түзету мектебінің VIII түріндегі оқушылар ұжымын қалыптастыруда маңызды факторлардың бірі оқу-еңбек қызметін дұрыс ұйымдастыру болып табылады. Мектепте оқыған барлық жылдар бойы ол басты назарда. Оқу жетістіктеріне немесе сәтсіздігіне баланың интеллектуалдық даму деңгейі ғана байланысты емес. Оқу іс-әрекетін бағалаудың ықпалымен, балалар мен ересектерде ол қуаныш немесе қобалжу сезімін өткереді және бұл тұлғаның тәрбиесіне әсер етпейді. Өзінің оқу еңбегінің нәтижелері туралы ақыл-ой жағынан артта қалған оқушы ең алдымен педагогтың пікірі бойынша, оған ұжым мүшелерінің қатынасы бойынша айыптайды, себебі даму ерекшеліктеріне байланысты ол өзінің оқу мүмкіндіктері мен жетістіктерін объективті бағалай алмайды. Осылайша, оқу басталғаннан бері бала өзінің жеке оқу еңбегі қоғамдық сипатқа ие екенін, оның табыстары айналасындағыларға беймәлім екенін сезінеді. Ұжым мен жеке тұлғаны тәрбиелеуде балаларға өзара көмек көрсетудің дұрыс ұйымдастырылуы үлкен маңызға ие. Алдымен бұл қарапайым формалар болуы мүмкін, мысалы, тиісті дағдылардың жеткіліксіз қалыптасуына байланысты өз бетінше жасай алмайтын балаларға жұмыс орнын сабаққа дайындауға көмектесу. Мұндай жағдайларда жолдастарды еске салу, олардың көмегі немесе қарапайым бақылауы қажетті дағдыларды қалыптастыруға ықпал ететін болады. Балалардың неғұрлым жақсы оқушылардың белгілі бір білімі мен іскерлігін алуына қарай үлгерімі нашар балаларға көмек көрсетуге де (күнделіктегі жазбаларды тексеру, жазбаша тапсырмаларды орындау, оқыған өлең, контурлық картамен жұмыс істеу) тартуға болады. Өзара көмек ұжымдық қызметтің басқа түрлерінде – үйірмелер жұмысында, түрлі тұрмыстық тапсырмаларды орындауда, қоғамдық пайдалы еңбекте, спорттық жарыстарда да орын алуы мүмкін. Ойын әрекеті барысында баланың тұлғасына ұжымның әсерін асыра бағалау қиын. Мұнда педагогқа ақыл-ой кемістігі бар оқушылардың мүмкіндіктерін бақылау және зерттеу үшін үлкен мүмкіндіктер беріледі. Әрине, барлық балалар ұжымдық ойын қызметіне қатысқысы келеді. Алайда, оқушылардың жеке қасиеттері, интеллектуалдық және физикалық мүмкіндіктерінің айырмашылығы олардың ойынға белсенділігіне, оған қатысудың табыстылығына әсер етеді. Педагог мұны көріп, өз жұмысында ескеруі керек. Ойын барысында балаларға серіктестік сезімін оятуға, өзара көмек көрсетуге мүмкіндік беретін жағдайлар жасалады, балалар өздерінің жеке мүдделерін ұжым мүдделерімен сәйкестендіруге үйренеді, өзінің ортақ іске қатыстылығын сезінеді. Ұжымдағы өзін-өзі бекітудің табиғи ниеті көркем өнерпаздар қатысуының арқасында қанағаттандырылуы мүмкін. Оған әрбір адамға қолжетімді іс таба отырып, балаларды барынша көп тарту керек. Біреулері хорда ән айтады, басқалары бөлмені безендіруге, костюмдер дайындауға, тәртіпті ұйымдастыруға қатысады. Сонымен қатар, көркем өнерпаздар ұжымының жалпы жетістігі өнер көрсету бойынша олардың жалпы қызметіне байланысты. 2.Баланың пайдалы сабаққа деген жағымды қарым-қатынасының кез-келген көрінісі, ортақ іске қатысуға тілек педагогпен ынталандырылуы тиіс. Жеке тұлғаның адамгершілік қалыптасуы көбінесе балалардың өзара, сондай-ақ балалармен педагогтердің дұрыс ұйымдастырылған қарым-қатынасымен анықталады. Ақыл-ой кемістігі бар оқушылардың қарым-қатынасында олардың коммуникативтік мүмкіндіктері үлкен маңызға ие. Осыған байланысты тәрбиешілер мен мұғалімдердің оқушылардың сөйлеуін дамыту бойынша міндеті зор, оны балаға кешенді психологиялық-педагогикалық әсер ету ретінде қарастыру керек. Өйткені, көбінесе тілдің жалпы бұзылуы, аз сөздік қоры, айтылу ақаулары балалардың өз құрдастарымен және педагогтарымен қарым-қатынасын қиындатады, бұл өз кезегінде баланың ұжымдағы жағдайына теріс әсер етеді, оның айналасындағыларға теріс көзқарасын анықтайды, мінез-құлықтың теріс белгілерін қалыптастырады. Сөйлеу бұзушылықтары бар баланы белсенді қызметке тартудың басты шарттарының бірі оның ұжым жұмысына қатысуы, оған айналасындағыларға мұқият және шыдамды көзқарас болып табылады. VIII түрдегі түзеу мектебінің педагогтарының басты назарында балалардың тұлғааралық қарым-қатынасы, олардың әрқайсысының балалар ұжымындағы жағдайы болуы тиіс. Тек педагогтердің дұрыс көмегі арқылы ғана жекелеген балалар құрдастарының өзіне неғұрлым қолайлы қарым-қатынасына қол жеткізе алады. Ақыл-ой кемістігі бар балалар бір рет қалыптасқан пікірді ұстанады және оны бөгде көмегінсіз ауыстыра алмайды. Олардың назарын қандай да бір оқушының жағымды қасиеттеріне аудара отырып, мұғалім оған сенімді болуға көмектеседі, өзін жақсы жағынан көрсетуге тілек білдіреді. Сондай-ақ, ұжымдағы көшбасшылық жағдайға ие болған оқушылар да, әсіресе көшбасшылықты ұстап тұруға ұмтылып, өзін-өзі растаудың жағымсыз тәсілдеріне: араласуға, неғұрлым әлсіз жолдастардың үстінен физикалық жарақаттарға жүгінетін оқушылар да педагогтардың мұқият қарым-қатынасын талап етеді. Егер мұндай "көшбасшыларға" өз мінез-құлқын сезінуге, олардың әсерін бейтараптандырмауға, олармен жеке тәрбие жұмысын жүргізбеуге уақытында көмектеспесе, онда оларда барлық рұқсат етушілік пен өзінің үстемдігі сезімі пайда болуы мүмкін. Жалпы, ұжымда ақыл-ой кемістігі бар балаларды тәрбиелеуді ұйымдастыра отырып, қоғамдық пікірдің әсерін асыра бағаламау керек. Әдетте, бұл балаларды тәрбиелеудің сөздік нысаны тиімсіз. Бірінші кезеңдерде оң тұлғалық қасиеттерді қалыптастырудағы шешуші фактор балаларды ұжымдық істерге белсенді қатысуға тарту болып табылады. Әрбір баланың жеке басының оң жақтарын көрсету, баланың не және қалай істей алатынына, оның орындаушылық мүмкіндіктеріне, сондай-ақ іске қалай қарайтынына назар аудару қажет. Уақыт өте келе, мұның бәрі қиын балаларды ортақ іске қосуға мүмкіндік береді, жолдастарының көзінше өсе алады, өзі туралы жалпы теріс пікірді өзгертеді. 3. Мектеп жұмысының тәжірибесінде балалар ұжымы сынып деп саналады. Алайда сынып ішінде, әрине, өзара тығыз байланысты балалардың жеке топтары қалыптасады. Балалардың бұл достығын ескеру және олардың бейімділігі мен мүмкіндіктерін оң арнаға бағыттау – педагогтардың маңызды міндеті. Сынып ұжымын сабақтан тыс уақытта міндетті ұйымдық құрылым ретінде сақтау ниеті өзін толық көлемде ақтамайды. Балалар еркін қарым-қатынас жасауға ұмтылады, оларға сыныптастарымен ғана дос болуға қызықты емес. Бастауыш сынып оқушыларының істері қызықтырады, кейбір жоғары сынып оқушыларының кішкентай балаларға көмектесуге деген ықыласы көрінеді. Бұл ниеттер табиғи және оларды барынша қолдау керек. Сонымен қатар, егер сынып шеңберіндегі өмір қатаң регламенттелген және ұйымдастырылған болса, балаларға өткізілетін іс-шаралар қызықсыз болады, ал бұл педагогтар жиі қарапайым тәртіпсіздік көрінісі ретінде қарауға бейім қақтығыстарды тудыруы мүмкін. Бұдан басқа, ұжым класының тұйық жүйесі жағдайында неғұрлым аз дамыған және қоршаған әлемге қызығушылық танытпайтын балалардың қатысуы әлдеқайда баяу дамиды және олардың әлеуетті мүмкіндіктері ашылмаған күйінде қалады. Балалардың бір-бірімен еркін қарым-қатынасын барынша көтермелеу қажет, сол арқылы онда бала сөзсіз тиесілі ұйымдық бірліктің шеңберінен шығатын серіктестік, достық сезімін нығайта отырып оқытады. Бұл жетім балалар мен ата-анасының қамқорлығынсыз қалған балаларға арналған мектеп-интернаттарда (топтарда), балалар үйлерінде үлкен маңызға ие. Тәрбиеленушілердің оларды туған күніне, концертке шақыруға, бірлескен іс-шараларды ұсынуға және т.б. мүмкіндік алуы өте маңызды. Сонымен қатар, бала өзінің жеке "қонақтарын" мерекеге шақыра отырып, оның сыныбында бәрі дұрыс болуына ұмтылады, ол өзі үшін ғана емес, сонымен қатар өз жолдастары үшін де жауапкершілікті сезінеді. Сынып, тәрбиеші сияқты ұжыммен жұмыс істеу оңай. Алайда оқушылар өздерін әртүрлі жастағы топта белсенді көрсете алады, өйткені жаңа жағдайларға түсіп, жаңа қарым-қатынастарға түседі. Жоғары сынып оқушылары кішкентай балаларға көмектесіп, өздерін шебер, тәжірибелі сезінеді, жақсы болуға тырысады, бұл өзін "қайта құру" қажеттілігіне әкеледі. Кіші адамдармен үнемі қарым-қатынаста үлкендер өзінің ұжымда мойындалған, маңызды болу қажеттілігін қанағаттандырады. Кіші балалар қамқорлықты сезінеді. Әр жастағы ұжымда жауапты тәуелділік қарым-қатынасының әр түрлі нұсқаларын құру мүмкіндігі мол. Әр жастағы ұжымдағы өзара қарым-қатынас пен өзара көмек қажеттілік ретінде сезіледі. Балалар үйінің немесе жетім балалар мен ата – анасының қамқорлығынсыз қалған балаларға арналған мектеп интернаттың тәрбиеленушілерін ұжымға біріктіру-әрбір нақты оқушының мүдделері мен қабілеттерін қанағаттандырудың қажетті шарты. Бірақ бұл балалармен жаппай жұмыс оларды тәрбиелеу мен өмірге дайындауда қажетті нәтиже бермейді. Олардың жеке бейімділігі мен мүмкіндіктерін ескеру қажет. Үйірмелер, клубтар құру үлкен маңызға ие,олар әр түрлі сыныптардан балаларды біріктіре отырып, әр түрлі жастағы ұжымдар болып табылады. Мұндай ұжымдарда бала сүйікті іспен шұғылданады, өзінің жеке даралығын танытады, белгілі бір қызметке жеке ұмтылысын қанағаттандырады. Сондай-ақ бір реттік немесе белгілі бір кезеңге есептелген тапсырмаларды орындау үшін балалардың шағын ұжымдарын құруды барынша көтермелеу орынды. Мысалы, әр түрлі сынып оқушыларынан мектеп жиһазын жөндеу үшін бригада топтары құрылуы мүмкін. Мұндай топтарға еңбекке оқыту сабақтарында осындай жұмыстарды табысты және салыстырмалы түрде өз бетінше орындайтын балаларды біріктіреді, бірақ педагог осы қызмет түрінің практикалық нәтижесін ғана қызықтырмауы тиіс. Бұл жерде оқушылардың өзін-өзі растаудан басқа, оң тұлғалық қасиеттерді тәрбиелеу үшін кең мүмкіндіктер ашылады: ұқыптылық, жауапкершілік сезімі, өзара көмек, серіктестік. Әдетте, бұл жұмысқа көптеген балалар ұмтылады. Егер оқушының қажетті кәсіби шеберлігі мен дағдысы қалыптаспаған болса, ол оны қызықтыратын істерден шеттетуге себеп болмауы тиіс. Ұжымдағы балаларды тәрбиелеудің міндеті-тәрбиеші мен сынып жетекшісінің ісі ғана емес. Барлық педагогикалық қызметкерлер балалармен сыныптан тыс жұмыстар жүргізеді. Түзету мектептерінде қоғамдық пайдалы және өндірістік еңбекті ұйымдастыруға үлкен мән беріледі. Жоғары сынып оқушылары тікелей өндірістік немесе ауылшаруашылық кәсіпорындарында немесе өндірістік жағдайларға барынша жақын жағдайларда жұмыс істейді. Бұл кезеңде оқушыларға жұмысшылар ұжымы, олардың өзара байланысы мен бағыныстылығы, құқықтары мен міндеттері туралы түсінік беру, сондай-ақ түлектер мектеп бітіргеннен кейін жұмыста кездесетін жағдайларды жасау қажет. Бұл үшін қалыптасқан балалар сынып ұжымдарын тәжірибе жүргізілетін кәсіпорынның үлгісі бойынша қайта топтастырған жөн. Мысалы, белгілі бір өнімді шығару үшін мектепте цех ұйымдастырылады,оның құрамына әр түрлі бригадалар кіреді. Мұғалім басшылығымен оқушылар бригадирлер, есепшілер, бақылаушылар міндеттерін орындайды. Осылайша, жоғары сынып оқушылары өндірістік өзара қарым-қатынас формаларымен танысады. Бұл ретте балаларға жұмысты сапалы орындау үшін көп нәрсені білу маңызды екенін түсінуге көмектесу керек, демек, қажетті білім мен іскерлікті меңгеруге ұмтылу керек. Кіші оқу жылдарында, балалар аз жұмыс көлемін орындаған кезде, тапқан ақшаның жалпы есебін енгізген жөн. Белгілі бір дағдыларды меңгеруіне қарай әрбір нақты оқушының жалақысын есептеу керек, ол осы кәсіптің жұмысшылары үшін қабылданған бағаларға сәйкес белгіленеді. Сонымен қатар, балалар ұжымымен қай жерде және қанша ақша жұмсалуы керек, топтың мұқтаждықтары қандай, қажетті соманы табу үшін қандай жұмыс көлемін орындау қажет екенін талқылау қажет. Бұл ретте балаларда қоғамдық мүдделерді қалыптастыру үлкен маңызға ие. Егер олар тек жеке тілектерін қанағаттандыру үшін шығыстарды жоспарлауға болмайды. Мұнда педагог өзінің барлық өмірлік тәжірибесін пайдалана отырып, балаларды ақылға қонымды шешімдер қабылдауға бағыттауы тиіс, бұл кейіннен оларға дербес өмірде пайдалы болады. Өз табысы бар оқушыларда өмірлік қажетті жеке қасиеттерін белгілі бір түзету қажеттілігі туындауы мүмкін,ол үшін өз бюджетін тиімді жоспарлай білуді қалыптастыруға бағытталған практикалық сабақтар өткізіледі. Балаларды бөтен адамның ауруын көруге, жанашырлыққа, егер қажет болса, көмекке, соның ішінде материалдық қолдау арқылы келуге үйрету өте маңызды. Жалпы алғанда, ақыл-ой кемістігі бар балаларды тәрбиелеуде, әсіресе, бұл не екенін білмей, дұрыс мінез-құлықты қалыптастыру мүмкін емес. Оқушылардың азаматтық және адамгершілік тәрбиесі ұжымдық сипаттағы практикалық жұмыста нәтижелі. Әрбір адамның бірлескен еңбектегі күш-жігері, тұрақты өзара көмек және өзара тәуелділік балалардың бір-біріне дұрыс қатынасын қалыптастыруға көмектеседі. Сонымен қатар педагогтардың балалар ұжымымен жұмысы әр балаға өз қабілеттерін көрсетуге, даралығын сақтауға мүмкіндік беруі тиіс. Осының барлығы педагогтардан үлкен тактиканы, адамгершілікті, кәсіби шеберлікті және іске шығармашылық көзқарасты талап етеді. жүктеу/скачать 130,54 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|