Бір бірімен байланысқан азоттық негіз қалдығы (холин не серин) ;
Фосфат тобы;
Глицериннің үш атомдық спиртінің қалдықтары кіреді.
Бұлардың бәрі полярлы, сондықтан олар гидрофильді.
Гидрофобты құйрығына:
Май қышқылдарының (МҚ) қалдықтары глицеринмен байланысқан. Қаныққан МҚ ретінде пальмитин қышқылы, Қанықпаған МҚ ретінде олеин қышқылы кездеседі.
Кейбір мембраналар құрамында бұл құрылыстан өзгеше ФЛ кездеседі. Мысалы, кардиолипиндер, бұлар бір бірімен глицерин арқылы байланысқан 2 фосфатид қышқылы болып табылады. Бұл молекулалардың 4 көмірсутек құйрығы және үлкен гидрофильді басы болады. Плазмогендерде бір МҚның орнына МҚның альдегидінің қалдығы кездеседі.
СЛдің ФЛтерден ерекшелігі глицеринмен бір май қышқылының орнына - 18С атомы, бір қосарланған байланысы бар қосатомды аминоспирт сфингозин байланысады. Сондықтан сфингозиннің бастапқы бөлімдері СЛдің гидрофильді басының құрамына кіреді.
Цероброзидтар (көмірсу ретінде Ганглиозидтер (көмірсу ретінде бұтақталған олигосахарид болады)
галактоза не глюкоза болады)
ХЛ құрылысы алдыңғы үшеуінен ерекшелеу. Ол
Жалғыз гидрокси тобынан (ОН) басқа,ХЛ гидрофобтықосылыс. Гидрофобты болғандықтан ХЛ липидтік қосқабаттың ортасында орналасады, тек гидрокси тобы (ОН) амфифильдік липидтердің бас бөлігімен байланысқан.
