Бұл қасиеттер негізінен тәжірибе барысында жинақталады, дегенмен аудармашыларды даярлайтын бағдарламаның өзі де құрылымына әдебиетпен жұмыс жасау, мазмұнын жеткізу, тез оқу, жұмыс жасау сияқты іс-әрекеттерді енгізуге тиісті. Бұдан басқа көптеген аудармашыар «өзінің не істеп жатқанына есеп бермей »аударады. Аудармашы үйренетін бағдарламада, әдеттегідей аударманы жүйелі мазмұндау теориясы мен әдістемесін қатыспайды. Бұл туралы студенттер В. Н. Комиссаровтың «Аударма эквиваленттілігінің деңгейлері» туралы еңбегінен оқып біледі. Бұдан олар бұл деңгейдің не үшін керектігін және оны іс жүзінде қалай қолдануға болатындығын айқын біле бермейді. Бұл жерде теорияның негізі ғана жоқ емес, сонымен қатар оның тәжірибе жүзінде әдістемесі де көрінбейді.
